Μέσα σε συνθήκες κοινωνικής ασφυξίας, φτώχειας και διάλυσης των δημόσιων υποδομών, η κυβέρνηση της ΝΔ επιλέγει να εντείνει τη στρατιωτικοποίηση της οικονομίας και να ενισχύσει τις εγχώριες και διεθνείς πολεμικές εταιρείες, στο όνομα της «αμυντικής θωράκισης» της χώρας.
Σε μια καλοστημένη φιέστα στο Μέγαρο Μαξίμου, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και επιτελείο υπουργών (Άμυνας, Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Προστασίας του Πολίτη, Ναυτιλίας κ.ά.) συνάντησαν εκπροσώπους των πιο κερδοφόρων πολεμικών εταιρειών της χώρας – από τα ναυπηγεία και την ΑΚΜΩΝ, μέχρι την INTRACOM DEFENSE και τη MILTECH. Η ατζέντα ήταν ξεκάθαρη: το μοίρασμα της «πίτας» από το κολοσσιαίο εξοπλιστικό πρόγραμμα των 25 δισ. ευρώ, που εξήγγειλε η κυβέρνηση στο πλαίσιο της εφαρμογής του ευρωενωσιακού δόγματος “Rearm Europe”.
Το εν λόγω δόγμα –προσαρμοσμένο στις ανάγκες του ευρωπαϊκού και ΝΑΤΟϊκού κεφαλαίου– στοχεύει στην αναβάθμιση της στρατιωτικής ικανότητας της ΕΕ, ενόψει της όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, ιδιαίτερα απέναντι στη Ρωσία και την Κίνα. Η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να λείπει από αυτό το σχέδιο, καθώς η ντόπια αστική τάξη διεκδικεί ρόλο με το λαό να πληρώνει το μάρμαρο.
Οι πολεμικές βιομηχανίες, κρατικές και ιδιωτικές, ζητούν τώρα μερίδιο 25% από το πρόγραμμα εξοπλισμών, έναντι του 12% που αποσπούν σήμερα. Κι αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, αφού οι κυβερνητικοί σχεδιασμοί κινούνται απόλυτα στην κατεύθυνση της στήριξης του ελληνικού κεφαλαίου, είτε μέσω άμεσων κρατικών ενισχύσεων είτε μέσω συμπαραγωγών με ξένες πολεμικές εταιρείες.
Για ακόμα μία φορά, αποδεικνύεται πως ο μιλιταρισμός και η εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς πάνε χέρι-χέρι με την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της άρχουσας τάξης. Οι «εθνικές στρατηγικές» της κυβέρνησης δεν έχουν καμία σχέση με την υπεράσπιση του λαού – αντίθετα, βαθαίνουν την εμπλοκή της χώρας στους πολέμους του ΝΑΤΟ, διαλύουν τις κοινωνικές δαπάνες και προετοιμάζουν νέα δεινά.
Ο λαός, η εργατική τάξη και η νεολαία δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν από αυτή την ανάπτυξη του πολέμου. Το αντίθετο. Οφείλουν να υψώσουν φωνή αντίστασης, να απαιτήσουν άμεση απεμπλοκή από τα σχέδια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, να παλέψουν για μια οικονομία και κοινωνία που θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες και όχι τα κέρδη των εμπόρων του πολέμου.
