Οι ευρωατλαντικές δυνάμεις κατηγορούν τη Ρωσία ότι θα κάνει αυτό που οι ίδιες πραγματοποιούν. Κραυγάζουν για να τρομοκρατούν τους λαούς, προπαγανδίζοντας ακατάπαυστα “μετά την Ουκρανία σειρά έχει η Ευρώπη”. Δεν είναι όμως η Ρωσία που παραβιάζει συμφωνίες αλλά το ΝΑΤΟ, που δημιουργεί βάσεις στα σύνορα με τη Ρωσία, που ονειρεύεται τις πλουτοπαραγωγικές της πηγές.
Είναι απίθανο κάποιος πολιτικός, ακόμη και οι χαμηλού πολιτικού αναστήματος Ευρωπαίοι, να πιστεύει ότι η Ρωσία σκοπεύει να καταλάβει την Ευρώπη. Κατασκευάζουν τον εχθρό και χτυπάνε το σκιάχτρο για να προωθούν τα σχέδιά τους.
Το παραμύθι είναι παλαιό, πριν το 1990 ήταν ο κομμουνισμός. Ήταν τόσο κραυγαλέα προπαγάνδα (όπως και τώρα με τη Ρωσία) που είχε γυρισθεί ένα αμερικανικό σατυρικό κινηματογραφικό έργο με τον ανάλογο τίτλο “ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΡΩΣΟΙ”. Το έργο αυτό παιζόταν στη Σπάρτη, τι σύμπτωση στις 20 Απρίλη το 1967. Μια παρέα της Νεολαίας Λαμπράκη, ανάμεσα τους και δυο μέλη του παράνομου τότε ΚΚΕ, είδαμε το έργο, γελάσαμε, αστειευθήκαμε και πριν αλέκτωρ φωνήσει βρεθήκαμε κρατούμενοι στην Ασφάλεια. Δεν ήταν οι Ρώσοι. Το αμερικανόπνευστο και αμερικανοστήριχτο χουντικό πραξικόπημα είχε αρχίσει το έργο του. Ακύρωση εκλογών, χτύπημα του αναπτυσσόμενου σιλειρηνικού και δημοκρατικού κινήματος, ανατροπή του Μακάριου, στήριξη του Ισραήλ και χτύπημα του αραβικού προοδευτικού κινήματος. Απόδειξη των παραπάνω εκτιμήσεων είναι το αλάνθαστο λαικό κριτήριο, τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν, η συγνώμη του Κλίντον όταν ως πρόεδρος επισκέφθηκε τη χώρα μας και η δήλωση του Κίσινγκερ στις 20 Ιούλη το 1974 για πολιτική αλλαγή στην ελλάδα.
Ας γυρίσουμε στο σήμερα
παρά τη μερική διάσπαση στο Δυτικό πολεμικό μπλο λόγω Τραμπ (συνομιλίες ΗΠΑ – Ρωσίας, αναγνώριση Τραμπ της Κριμαίας ως ρωσική αλλά και των περιοχών που ελέγχει η Ρωσία, των προσπαθειών για Ειρήνη, έστω και με τον δικό του τρόπο, οι ευρωπαίοι σαμποτάρουν τις όποιες προσπάθειες ειρηνικής λύσης, σχεδιάζουν παράταση του πολέμου και επανεξοπλισμούς. Ηγούντε Ντράγκι, Μακρόν και Μερτζ, άπαντες πρώην στελέχη τραπεζών. Οι στρατιωτικές δαπάνες παγκόσμια είναι σε δυσβάσταχτα ύψη. Το 2023 σε δις δολάρια ήταν ΗΠΑ – 916, Κίνα – 296, Ρωσία – 109, Ινδία – 83,6, Σ. Αραβία – 75,8, Αγγλία – 74,9, Γερμανία – 67, Ουκρανία – 66,8, Γαλλία – 61,3. Ορισμένα στοιχεία με ιδιαίτερη σημασία είναι α) η άυξηση εισαγωγής όπλων της ΕΕ κατά 2,5 φορές τα τελευταία 5 χρόνια σε σχέση με τα προηγούμενα. Τα 2/3 ήταν από τις ΗΠΑ. β)το κόστος παραγωγής όπλων στη ΕΕ είναι 16 φορές ακριβότερο από ότι στη Ρωσία. γ) οι ΗΠΑ καλύπτουν το 53,8 % των δαπακών του ΝΑΤΟ, η Γερμανία το 8%, η Αγγλία το 6%
Είναι γνωστές οι αποφάσεις της ΕΕ για στρατιωτικές δαπάνες 800 δις που εξειδικεύονται: α) αύξηση δαπανών των κρατών 1,5% β) έκδοση δανείου 150 δις γ) αξιοποίηση πορυπολογισμού ΕΕ, μεταφορά κονδυλίων δ) κινητοποίηση ιδιωτικού τομέα. Ωστόσο δεν είναι μόνο η ΕΕ. ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία, Ιαπωνία, Κορέα αυξάνουν τις στρατιωτικές δαπάνες, επιδιώκουν τη δημιουργία νέων οπλικών συστημάτων και ισχυροποίησή τους. Η τάση αύξησης στρατιωτικών δαπανών αφορά το σύνολο σχεδόν των κρατών ενώ δημιουργούνται και νέες εστίες πολέμου.
Στη χώρα μας, η κυβέρνηση της ΝΔ του Κυρ. Μητσοτάκη, διαστρεβλώνοντας την κατάσταση της οικονομίας, προχωρά σε 20ετή σχεδιασμό αγοράς νέων οπλικών συστημάτων και σε στρατιωτικοποίηση της πολιτικής ζωής.
Ορισμένα στοιχεία:
Στην ελλάδα, το 2009, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ ήταν 93% του μο της ΕΕ, το 2023 ήταν 69%. Ο μέσος μισθός το 2009 ήταν 1379 ευρώ, σήμερα 1325, η παραγωγικότητα είναι 49% του μο της ΕΕ. Το χρέος της κεντρική διοίκησης το 2019 ήταν 356 στις 31/12/2024 403 δις. Με αυτή την κατάσταση της οικονομίας, με διαλυμένο το δημόσιο σύστημα υγείας, με επιδόματα αντί αξιοπρεπών μισθών και συντάξεων, βρίσκονται στη διαδικασία παραλαβής μιας σειρά ναυτικών πολεμικών μονάδων καθώς και τα F-35 τα οποία είναι πανάκριβα, σύμφωνα με τον Μασκ άχρηστα, έχει 13 ελαττώματα, είναι αργό στους ελιγμούς, δύσκολα ενεργοποιούνται διάφορα συστήματα, το δε λειτουργικό κόστος είναι 36000 δολάρια την ώρα.
Σε ημερίδες 26/4 και 28/4 , ο ΥΠΕΘΑ με ύφος στρατηλάτη ανακοίνωσσε την ατζέντα 2030 που αφορά την ανάγκη 20ετύς σχεδιασμού οπλικών συστημάτων, την αναμόρφωση της θητείεας (νέα θητεία) αλλά και τη συγκρότηση εθελοντικού σώματος εφέδρων δύναμης 150.000. Τα χαρακτηριστικά που ανακοινώθηκαν, εκπαίδευση για όσο και όπου χρειάζεται, ότι πρόκειτα για δύναμη ανάμεσα στον τακτικό στρατό και τη γενική επιστράτευση, δηλαδή ένα σώμα πολίτης – οπλίτης όπως διαφημίζει ένας σύλλογος εφέδρων, οδηγούν στο συμπέρασμα για προσπάθειας στρατιωτικοποίησης της πολιτικής ζωής.
Όλα αυτά τα μέτρα, υποτίθεται ότι είναι για την άμυνα της χώρας, για την αντιμετώπιση κινύνων που έρχονται. Στην πραγματικότητα είναι υλοποίηση των σχεδιασμών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Αλλά γιατί η Ελλάδα σήμερα που εξελίσσονται παγκόσμιες αλλαγές, που διαμορφώνεται ο πολυπολικός κόσμος να είναι ενταγμένη και να εφαρμόζει αποφάσεις της μόνης στρατιωτικής επιθετικής πολεμικής μηχανής του ΝΑΤΟ;
Η άμυνα της χώρας είναι ένα σύνθετο ζήτημα, πριν από όλα ανεξάρτητης μαχητικής εξωτερικής πολιτικής ειρήνης, ανάπτυξης οικονομικών και εμπορικών συναλλαγών αποκλειστικά με όρους οικονομίας, οικονομικής ανάπτυξης της χώρας και ικανοποίησης των αναγκών του λαού, ανάπτυξη της εγχώριας αμυνιτκής βιομηχανίας, απομάκρυνση των ξένων βάσεων και αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ, προμήθεια οπλικών συστημάτων κατάλληλων για την άμυνα της χώρας.
Άμεσα απαιτείται
κινητοποίηση για ικανοποίηση των οικονομικών και κοινωνικών αναγκών του λαού, διεκδίκηση για αντικειμενική ενημέρωση, για απεμπλοκή της χώρας από τα μέτωπα του πολέμου, δράσεις ενάντια στις προσπάθειες και τα μέτρα της κυβέρνησης για στρατιωτικοποίηση της πολιτικής ζωής.
