Σε ένα ακόμα πεδίο κερδοφορίας για τα μονοπώλια εξελίσσεται η υγεία των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, αυτή τη φορά με επίκεντρο την παχυσαρκία. Οι πολυεθνικές του φαρμάκου έχουν επιδοθεί σε ανελέητο αγώνα δρόμου για να αποσπάσουν μερίδιο από την ολοένα και μεγαλύτερη αγορά φαρμάκων που υπόσχονται απώλεια βάρους, μετατρέποντας την ανθρώπινη ανάγκη για υγεία σε μια νέα φούσκα υπερκερδών.
Με αιχμή του δόρατος τα σκευάσματα Wegovy και Ozempic της δανέζικης Novo Nordisk και το Zepbound της αμερικανικής Eli Lilly, η παγκόσμια φαρμακοβιομηχανία επιχειρεί να «επενδύσει» στην παχυσαρκία που η ίδια το σύστημα γεννά και αναπαράγει μέσα από τη φτώχεια, την έλλειψη πρόσβασης σε υγιεινή διατροφή και ιατρική φροντίδα, τις εξαντλητικές συνθήκες δουλειάς και την υποβάθμιση της δημόσιας υγείας.
26% των Αμερικανών ενήλικων στο στόχαστρο – Φάρμακα όχι για τον λαό, αλλά για την αγορά
Σύμφωνα με τα στοιχεία που επικαλούνται ερευνητικές εταιρείες της αγοράς, περισσότεροι από 1 στους 4 ενήλικες στις ΗΠΑ σχεδιάζουν να λάβουν φάρμακα για την απώλεια βάρους εντός του 2025. Τα συγκεκριμένα φάρμακα, που πωλούνται με πανάκριβα αντίτιμα, εντάσσονται σταδιακά σε ασφαλιστικά προγράμματα μεγάλων εταιρειών – όχι για να υπηρετήσουν την υγεία των εργαζομένων, αλλά για να αυξήσουν την «παραγωγικότητα» και να περιορίσουν το κόστος ασθενειών που προκαλεί το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα.
Ανάμεσά τους και φάρμακα για τον διαβήτη, όπως το Ozempic, που ήδη κυκλοφορεί στην Ελλάδα, με τεράστια ζήτηση, παρά το γεγονός ότι στην Ελλάδα δεν έχει επίσημη ένδειξη για απώλεια βάρους. Οι ελλείψεις, οι αυξήσεις τιμών και οι «συνταγογραφήσεις κατά παραγγελία» επιβεβαιώνουν ξανά πως στο καπιταλιστικό σύστημα, η υγεία είναι εμπόρευμα.
Τζίρος 173 δισ. μέχρι το 2031 – Όργιο κερδοσκοπίας και επενδυτικής φούσκας
Σύμφωνα με τις τελευταίες προβλέψεις της Research and Markets, ο κλάδος των φαρμάκων για διαβήτη και παχυσαρκία θα εκτοξευτεί από τα 10,5 δισ. δολάρια το 2021 στα 173,5 δισ. δολάρια το 2031, με ετήσια αύξηση άνω του 30%. Πίσω από τις «επιστημονικές εξελίξεις» και τα τηλεοπτικά ρεπορτάζ κρύβεται ένα καπιταλιστικό Ελντοράντο, με κερδοσκόπους, επενδυτικά funds και χρηματιστήρια να τρίβουν τα χέρια τους.
Η Novo Nordisk, η Eli Lilly και ο νόμος του κέρδους
Το παράδειγμα της Novo Nordisk είναι ενδεικτικό. Από τη φρενίτιδα των πωλήσεων έφτασε να ξεπεράσει ακόμα και την πολυεθνική πολυτελών ειδών LVMH, αναδεικνυόμενη ως η πιο «ακριβή» εταιρεία της Ευρώπης. Και όμως, η ίδια η εταιρεία δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στη ζήτηση, προκαλώντας ελλείψεις, που εκμεταλλεύτηκε η ανταγωνίστρια Eli Lilly.
Στο μεταξύ, στις ΗΠΑ δόθηκε το πράσινο φως σε φαρμακεία να παρασκευάζουν φθηνές απομιμήσεις της δραστικής ουσίας σεμαγλουτίδης, σε μια προσπάθεια να «εξισορροπηθούν» οι τιμές της αγοράς – και όχι βέβαια για να εξυπηρετηθεί το δημόσιο συμφέρον.
Για ποιον φτιάχνονται τελικά αυτά τα φάρμακα;
Η συνεχής άνοδος αυτών των σκευασμάτων έρχεται όχι ως αποτέλεσμα φιλολαϊκής πολιτικής ή επιστημονικής φροντίδας, αλλά ως αποτέλεσμα του σχεδιασμού των πολυεθνικών να προωθήσουν ένα νέο, μαζικό προϊόν μακροχρόνιας κατανάλωσης. Ένα ακόμα «χρυσό χάπι» που θα καταναλώνεται από εκατομμύρια ανθρώπους, όχι για να γιατρεύει την αιτία, αλλά για να διαχειρίζεται το σύμπτωμα – και να γεμίζει τα ταμεία των πολυεθνικών.
Απέναντι σε αυτή την ασυδοσία, το εργατικό και λαϊκό κίνημα χρειάζεται να παλέψει για δωρεάν, καθολική πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, να απαιτήσει δημόσιο έλεγχο στην παραγωγή και διάθεση φαρμάκων και να διεκδικήσει μια υγεία στην υπηρεσία των κοινωνικών αναγκών, όχι του κέρδους.
πηγή: ΟΤ
