Η εικόνα στρατιωτικοποιημένων δρόμων, ειδικών δυνάμεων απέναντι σε διαδηλωτές, συλλήψεων μεταναστών με ή χωρίς έγγραφα, δημοσιογράφων που στοχοποιούνται μπροστά στην κάμερα – δεν ανήκει σε κάποια δυστοπική κινηματογραφική παραγωγή. Είναι η καθημερινότητα στο Λος Άντζελες του 2025, στον «προμαχώνα της δημοκρατίας».
Η επίκληση της “τάξης” από την κυβέρνηση Τραμπ και η καταστολή κάθε φωνής που την αμφισβητεί, φωτίζουν την αληθινή φύση του αστικού κράτους: ένα μηχανισμό που δεν διστάζει να επιβάλει τον νόμο των μονοπωλίων με κάθε μέσο, όταν οι από κάτω διεκδικούν αξιοπρέπεια και δικαιώματα.
Δεν είναι τυχαίο που οι εικόνες παραπέμπουν σε δυστοπικές αφηγήσεις όπου η βία γίνεται εργαλείο «εξυγίανσης» της κοινωνίας – με στόχο, όπως και στην πραγματικότητα, τους φτωχούς, τους μετανάστες, τους εργαζόμενους. Το σενάριο αυτό, όμως, δεν είναι νομοτέλεια.
Ο λαϊκός παράγοντας μπορεί να γίνει ο καθοριστικός παράγοντας που θα ανατρέψει τα σχέδιά τους. Όταν οι λαοί οργανώνονται, διεκδικούν και συγκρούονται με τις πραγματικές αιτίες της καταπίεσης και της βαρβαρότητας, τότε το σύστημα που σήμερα μοιάζει ακλόνητο θα αρχίσει να τρέμει.
