Σαν σήμερα, 11 Ιούνη 1945, λίγους μήνες μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας (Φεβρουάριος 1945) και την επίσημη κατάθεση των όπλων από τον ΕΛΑΣ, η τρομοκρατία του μεταβαρκιζιανού κράτους και των παρακρατικών οργανώσεων εκδηλώνεται ωμά και οργανωμένα στη Λάρισα.
Πιο συγκεκριμένα, ένοπλη ομάδα παρακρατικών και εθνοφυλάκων εισβάλλει στα γραφεία του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας στη Λάρισα, στη συμβολή των οδών Ασκληπιού και Οικονόμου εξ Οικονόμων – εκεί όπου βρισκόταν το Γραφείο Περιοχής του ΚΚΕ. Η φρουρά των γραφείων ειδοποιεί τη Χωροφυλακή, η οποία αρνείται να παρέμβει, επικαλούμενη… αναρμοδιότητα.
Οι επιδρομείς καταστρέφουν ό,τι υπάρχει: έπιπλα, αρχεία, μηχανές γραφείου, εφημερίδες, έντυπα. Πρόκειται για καθαρή πράξη πολιτικής τρομοκρατίας, που στόχο είχε την αποδιοργάνωση του ΚΚΕ και του ΕΑΜικού κινήματος στην περιοχή.
Η επίθεση αυτή εντάσσεται στο γενικότερο κύμα λευκής τρομοκρατίας που εξαπολύθηκε μετά τη Βάρκιζα, με ευθύνη του επίσημου κρατικού μηχανισμού και τη συνενοχή ή την ανοχή των αρχών. Χιλιάδες αγωνιστές του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ διώκονται, βασανίζονται, φυλακίζονται ή δολοφονούνται από εθνοφύλακες, πρώην ταγματασφαλίτες και παρακρατικές συμμορίες με την ανοχή (ή και συνεργασία) της αστυνομίας και των Βρετανών.
Η περίπτωση της Λάρισας δεν είναι μοναδική. Αποτελεί μέρος της γενικευμένης επιχείρησης καταστολής και τρομοκράτησης των δημοκρατικών δυνάμεων, που θα οδηγήσει λίγα χρόνια αργότερα στον εμφύλιο πόλεμο.
