Η απάντηση των εργαζομένων
Οι συνθήκες ζωής των εργαζομένων και γενικότερα η κατάσταση στη χώρα βαδίζουν στο χειρότερο. Τίποτα δεν δικαιώνει τον ισχυρισμό ότι η χώρα βρίσκεται στο σωστό δρόμο και η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Όπου κι αν κοιτάξει κάποιος τα προβλήματα φουντώνουν, οι κίνδυνοι διογκώνονται και το μέλλον προβάλλει ζοφερό.
Η λαϊκή δυσαρέσκεια είναι στα ύψη και ο κυριότερος λόγος είναι η έκρηξη των κοινωνικών προβλημάτων η υποτίμηση της ζωής των εργαζομένων και της νεολαίας.
Η ακρίβεια καλπάζει από μήνα σε μήνα, τα τρόφιμα είναι απλησίαστα, τα νοίκια στα ύψη, το ηλεκτρικό συνεχώς αυξάνεται, ο μισθός εξαντλείται στο πρώτο εικοσαήμερο. Το 65% των Ελλήνων δηλώνουν ότι τα οικονομικά τους δεν επιτρέπουν ούτε μία βδομάδα διακοπές και από αυτή την άποψη η Ελλάδα βρίσκεται στην κορυφή της Ευρώπης.
Ο πραγματικός μισθός μειώνεται, μπορεί η ανεργία να είναι μειωμένη αυξήθηκε όμως κατακόρυφα η φθηνή και η απλήρωτη εργασία και η εκμετάλλευση, οιεργαζόμενοι φτωχαίνουν συνεχώς.
Την ίδια στιγμή ο συσσωρευμένος πλούτος των ολιγαρχών και όσων επωφελούνται από την ασκούμενη πολιτική εκτοξεύθηκε σε πρωτοφανή ύψη.
Οι κατακτήσεις των εργαζομένων μία – μία αφαιρούνται με τελευταίο κατόρθωμα την νομοθέτηση 13 ωρών εργασία ημερησίως στον ίδιο εργοδότη.
Οι δημοκρατικές κατακτήσεις ακυρώνονται και τα δικαιώματα περιστέλλονται, το περίφημο κράτος δικαίου είναι πλέον κράτος των λίγων μεγαλοσχημώνων και εχθρός του λαού. Η απόδοση δικαιοσύνης σε ότι αφορά απλούς πολίτες είναι ζητούμενο.
Τα σχέδια του ιμπεριαλισμού αναδιαμόρφωσης της Μέσης Ανατολής και της ανατολικής Μεσογείου προχωρούν με γρήγορα βήματα, λαοί ξεκληρίζονται,χώρες διαμελίζονται, η Γάζα προορίζεται να γίνει Ριβιέρα της Μεσογείου και οι κάτοικοί της θα εκδιωχτούν και η Chevron και η Exxon Mobil οικόπεδο -οικόπεδο καταλαμβάνουν τη θάλασσα μεταξύ Κρήτηςκαι Λιβύης τη στιγμή που τα δύο κράτη συγκρούονται για την οριοθέτηση των ΑΟΖ και τη μέση γραμμή.
Τα τεράστια εξοπλιστικά προγράμματα της χώρας απορροφούν μεγάλο μέρος των διαθέσιμων οικονομικών πόρων με συνέπεια την απομείωση των κοινωνικών δαπανών. Ο επανεξοπλισμός της Ευρώπης και η απόφαση του ΝΑΤΟ για πολεμικές δαπάνες στο ύψος του 5% του ΑΕΠ των χωρών του και το υστερικό φιλοπολεμικό κλίμα που καλλιεργούν οι ευρωπαϊκές ηγεσίες οδηγούν σταθερά σε πόλεμο, οι κίνδυνοι είναι μεγάλοι.
Τα μεγάλα σκάνδαλα η εγκληματικότητα και η εκτεταμένη διαφθορά επιδεινώνουν ακόμη περισσότερο το πολιτικό κλίμα. Το έγκλημα των Τεμπών με τους 57 νεκρούς και η απόπειρα μπαζώματος του με κάθε μέσο από την κυβέρνηση, ώστε να μην αποκαλυφθεί η αλήθεια και να αποδοθούν οι ευθύνες, το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ που αποκάλυψε την τεράστια διαφορά στη χώρα, ιδιαίτερα επί κυβέρνησης Μητσοτάκη, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη και τα υπόλοιπα σκάνδαλα που αναμένεται να πάρουν σειρά και να αποκαλυφθούν θα επιδεινώσουν ακόμη περισσότερο το πολιτικό κλίμα και θα ανεβάσουν κατακόρυφα τη δυσαρέσκεια.
Η κοινωνική δυσαρέσκεια, λόγω της κυβερνητικής πολιτικής και των επιπτώσεων στη ζωή των λαϊκών οικογενειών και η αγανάκτηση διογκώνονται και στρέφονται εναντίον της κυβέρνησης, χωρίς να απαλλάσσεται όμως η αντιπολίτευση που στις εξελίξεις απαντά, όταν απαντά, με κοινοβουλευτικούς τακτικισμούς και κινήσεις εντυπώσεων χωρίς καμία ουσία. Αδυνατεί να δώσει φωνή τους εργαζόμενους και το λαό, αισιοδοξία, σχέδιο και στόχους για να δράσει.
Η ΝΔ αντιλαμβάνεται που οδηγούν οι εξελίξεις και προωθεί εσπευσμένα τα σχέδια του κεφαλαίου όσο αφορά τη χώρα μας και την ευρύτερη περιοχή- 13ωρο,αντιδραστικό αυταρχικό δίκαιο για τους δημοσίους υπαλλήλους, διαγραφές φοιτητών, καταστολή μεταναστών και προσφύγων με κέντρα κράτηση στην Κρήτη, έκρηξη του ρατσισμού και της καταστολής και στροφή σε πιο αντιδραστικά μέτρα.
Τα υπόλοιπα μικρότερα και μεγαλύτερα αστικά κόμματα είτε συμπορεύονται στο κυβερνητικό κατήφορο με επουσιώδεις διαφοροποιήσεις, όπως το ΠΑΣΟΚ, ή αδυνατούν να διαμορφώσουν πολιτική σύγκρουσης με την κυβέρνηση προς όφελος του λαού. Στην πολιτική όλων κυριαρχούν οι κατευθύνσεις του ευρωατλαντισμού με αποτέλεσμα η συρρίκνωση και απαξίωση τους να είναι έντονη.
Οι θέσεις που διατυπώθηκαν και γενικότερα ο δημόσιος διάλογος που αναπτύσσεται αυτή την περίοδο γύρω από τα μνημόνια το δημοψήφισμα του 2015 το ξεπούλημα του ΟΧΙ και το 3ο μνημόνιο είναι ενδεικτικές της άρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και όλων των θραυσμάτων του να βγάλουν συμπεράσματα. Επιμένουν στις ίδιες θέσεις προσπαθούν να δικαιώσουν την τακτική τους και φορτώνουν τις ευθύνες ο ένας στον άλλον.
Το ΚΚΕ παρά την πείρα και την αγωνιστική ιστορία προσπαθεί επίμονα να δικαιώσει την απαράδεκτη και βαθιά λαθεμένη πολιτική του της περιόδου των μνημονίων, επιμένει στις ίδιες θέσεις και παρόμοιες πρακτικές.
Το δικομματικό σύστημα διακυβέρνησης πνέει τα λοίσθια και η αστική τάξη της χώρας και ο ξένος παράγοντας αναζητούν λύση. Ξεθάβονται και λουστράρονται φθαρμένα πρόσωπα και πρωτοβουλίες, “νέα” παλιά σχήματα είναι στα σκαριά. 91 διακεκριμένοι πολίτες κάνουν έκκληση στον Αντώνη Σαμαρά να ηγηθεί νέου σχήματος για την σωτηρία της χώρας, την ίδια στιγμή ο Αλέξης Τσίπρας μέσω του ομώνυμου ινστιτούτου διατυπώνει το μανιφέστο του για ένα νέο πατριωτισμό απέναντι σε ολιγαρχία και κλεπτοκρατία και μία αριστερά που πλέον δεν διεκδικεί το δημοκρατικό σοσιαλισμό που αποδείχτηκε περίτρανα σκληρός καπιταλισμός αλλά το δημοκρατικό καπιταλισμό.
Στόχος του συστήματος είναι η βαθιά αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού μέσω εγκλωβισμού μεγαλύτερου τμήματος των βαθιά δυσαρεστημένων, το απομπλοκάρισμα και εκτόνωση της κατάστασης και στην πορεία βλέπουμε. Μια τέτοια εξέλιξη θα δώσει ανάσα στο σύστημα, θα κερδίσει χρόνο, αφού οριστικές λύσεις είναι ιδιαίτερα δύσκολες και παράλληλα νέα διάψευση των λαϊκών ελπίδων, νέα αδιέξοδα για το λαό και τη νεολαία.
Το ζητούμενο σήμερα είναι η δημιουργία ενός μαζικού ενωτικού κινήματος με κορμό την εργατική τάξη που θα θέσει ως στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης Μητσοτάκη κάτω από τη λαϊκή πάλη, την καθήλωση των μικροαστικών πολιτικών σχημάτων και πρωτίστως την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής που υπηρετεί την κερδοφορία του κεφαλαίου σε βάρος των εργαζομένων και της νεολαίας. Θα αμφισβητήσει και θα ακυρώσει τον ευρωατλαντικό προσανατολισμό της χώρας, θα πει όχι στους τεράστιους εξοπλισμούς, τους ιμπεριαλιστικούς άξονες και τις επεμβάσεις, θα χαράξει μία πολιτική ειρήνης στην περιοχή και ισότιμες σχέσεις με μεγάλες χώρες παραδοσιακά φιλικές της χώρας μας και του ελληνικού λαού.
Θα βάλει την ανάπτυξη της χώρας σε άλλες βάσεις με επίκεντρο τις εργατικές και λαϊκές ανάγκες, το μέλλον και την προοπτική του ελληνικού λαού.
17 Ιουλίου 2025
