Ο Οφέρ Κασίφ, εβραίος βουλευτής του Δημοκρατικού Μετώπου για την Ειρήνη και την Ισότητα (Χαντάς), απομακρύνθηκε δια της βίας από το βήμα της ισραηλινής Βουλής (Κνεσέτ), την ώρα που χαρακτήριζε «γενοκτονία» τον πόλεμο στη Γάζα, επικαλούμενος δηλώσεις του γνωστού ισραηλινού συγγραφέα Ντέιβιντ Γκρόσμαν. «Επί χρόνια απέφευγα τον όρο, αλλά μετά από όσα είδα και άκουσα, δεν μπορώ πια να τον αποφεύγω», είπε ο Κασίφ λίγο πριν τον απομακρύνουν.
Είχε προηγηθεί, τον Μάιο, η απομάκρυνση του Αϊμάν Οντέχ, Άραβα Ισραηλινού βουλευτή και πρώην επικεφαλής της Κοινής Αραβικής Λίστας, ο οποίος είχε τολμήσει να αναφερθεί στις δεκάδες χιλιάδες νεκρούς αμάχους στη Γάζα, μιλώντας για «δεύτερη Νάκμπα» μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου.
Πρόκειται για ωμή φίμωση μέσα στη Βουλή της «μοναδικής δημοκρατίας στη Μέση Ανατολή». Όταν η απλή χρήση της λέξης γενοκτονία προκαλεί πανικό, κρατικη βια και καταστολή, γινονται κρυστάλλινα φανερά τα όρια της αστικής δημοκρατίας: ελευθερία λόγου μόνο για ό,τι δεν αμφισβητεί την κρατική βαρβαρότητα.
Οι εγχώριοι πολιτικοί υποστηρικτές της πολιτικής του Ισραήλ – δηλαδή οι κυβερνώντες – όχι μόνο σιωπούν, αλλά φανερά ή υπόγεια δικαιώνουν τέτοιες πρακτικές. Θα ήθελαν να εφαρμόσουν την ίδια τακτικη και εδώ, απέναντι στους κομμουνιστές, στους αγωνιστές και σε κάθε φωνή που σπάει τη σιωπή.
Ωστόσο, σε αντίθεση με το κλίμα σιωπής και βίας που επιχειρείται να επιβληθεί, στη χώρα μας υπάρχει ακόμη ζωντανό – έστω και πολυδιασπασμένο
– ένα κίνημα που αντιστέκεται. Εργαζόμενοι, φοιτητές, υγειονομικοί, καλλιτέχνες, άνθρωποι των κινημάτων, της Αριστεράς αλλά και όχι μόνο συνεχίζουν να δίνουν μάχες, μικρές και μεγάλες, ενάντια στην κρατική αυθαιρεσία, τον αυταρχισμό, τον εκφασισμό και την στρατιωτικοποιηση της κοινωνικής ζωής. Και είναι αυτό το κίνημα που μπορεί να βάλει φρένο σε κάθε προσπάθεια φίμωσης, διώξεων και ποινικοποίησης της πολιτικής και κοινωνικής δράσης
