Ο Ευτύχης Μπιτσάκης έφυγε από τη ζωή στις 19 Αυγούστου 2025 στο νοσοκομείο Αλεξάνδρα όπου νοσηλευόταν τις τελευταίες μέρες.
Υπήρξε κομμουνιστής, επιστήμονας και φιλόσοφος που σημάδεψε το κομμουνιστικό κίνημα από την κατοχή μέχρι σήμερα. Γεννήθηκε το Δεκέμβρη του 1927 στο Κάδρος Κανδάνου της επαρχίας Κισσάμου στα Χανιά. Εντάχθηκε στην ΕΠΟΝ το 1943 σε ηλικία δεκαέξι ετών και αγωνίστηκε ενάντια στη φασιστική κατοχή. Το 1946 καταδικάστηκε σε θάνατο και πέρασε σχεδόν δέκα χρόνια στις φυλακές και στην εξορία μέχρι το 1955.
Μετά την αποφυλάκισή του συμμετείχε στο ΚΚΕ και στην ΕΔΑ. Διετέλεσε γραμματέας της Σπουδάζουσας της ΕΔΑ Αθήνας και εργάστηκε στην Αυγή και σε θεωρητικά περιοδικά. Σπούδασε Χημεία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε με Θεωρητική Φυσική και Φιλοσοφία στο Παρίσι. Στη διάρκεια της δικτατορίας έζησε στη Γαλλία με έντονη αντιδικτατορική δράση και δίδαξε στα Πανεπιστήμια του Παρισιού. Από το 1976 επέστρεψε στην Ελλάδα και συνέχισε την πανεπιστημιακή και συγγραφική του πορεία. Δίδαξε και στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.
Στα τέλη της δεκαετίας του 80 αποχώρησε από το ΚΚΕ και βρέθηκε στην πλευρά του Νέου Αριστερού Ρεύματος. Συμμετείχε στη σύνταξη θεωρητικών περιοδικών και από το 1992 εξέδιδε το περιοδικό Ουτοπία. Από το 2025 εντάχθηκε στην Κομμουνιστική Απελευθέρωση όπου παρέμεινε ενεργός μέχρι το τέλος. Πάντα οργανωμένος σε κομμουνιστική συλλογικότητα και με ενεργή παρουσία στη δημόσια συζήτηση και στους αγώνες.
Το συγγραφικό του έργο είναι πολυσχιδές και εκτείνεται από τη φυσική και τη φιλοσοφία μέχρι την πολιτική θεωρία. Το πρώτο του βιβλίο με τίτλο Φυσική και Φιλοσοφία εκδόθηκε το 1965 με το ψευδώνυμο Κώστας Πολίτης. Ακολούθησαν δεκάδες μελέτες και βιβλία όπως Θεωρία και Πράξη, Δρόμοι της διαλεκτικής, Η ύλη και το πνεύμα, Ρήξη ή ενσωμάτωση, Ένα φάντασμα πλανιέται. Το τελευταίο του βιβλίο με τίτλο Για μια εγκόσμια ηθική εκδόθηκε τον Νοέμβρη του 2024.
Ο Ευτύχης Μπιτσάκης υπήρξε διανοούμενος που υπηρέτησε με συνέπεια τον μαρξισμό και τη διαλεκτική σκέψη. Στάθηκε κριτικός απέναντι στις παρεκκλίσεις των χωρών του υπαρκτού σοσιαλισμού και ταυτόχρονα υπερασπίστηκε την ανάγκη επαναστατικής θεωρίας και πράξης. Με το έργο και τη ζωή του συνέβαλε στη διαμόρφωση γενιών αγωνιστών και νέων κομμουνιστών.
Παντρεύτηκε το 1962 τη ζωγράφο Μαρία Κοκκίνου με την οποία απέκτησαν έναν γιο τον Γιάννη Μπιτσάκη φυσικό ερευνητή. Στα τελευταία χρόνια του μοιραζόταν τον χρόνο ανάμεσα στο Βύρωνα και το χωριό του στην Κρήτη όπου ασχολούνταν με τη γη και τα δέντρα του.
Η πολιτική του κηδεία θα πραγματοποιηθεί στην Κρήτη.
