Η αποφυλάκιση του Νίκου Μιχαλολιάκου, αρχηγού της εγκληματικής-νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής, δεν είναι «απλώς» μια δικαστική απόφαση. Είναι άλλη μια απόδειξη για το πώς το αστικό κράτος χρησιμοποιεί και προστατεύει το μακρύ του χέρι: τους φασίστες.
Οι νεοναζί δεν ήταν ποτέ «αντισυστημικοί». Υπηρέτησαν πάντα τα πιο βρώμικα σχέδια του κεφαλαίου και του κράτους του: χτυπώντας εργάτες, συνδικαλιστές, μετανάστες. Όταν χρειάστηκαν, το σύστημα τους προστάτευσε∙ όταν έγιναν «βαρίδι», τους θυσίασε προσωρινά για τα μάτια του κόσμου.
Τώρα, με συνοπτικές διαδικασίες, ο αρχηγός τους περνάει από τη φυλακή στον κατ’ οίκον περιορισμό, την ώρα που χιλιάδες φτωχοί άνθρωποι σαπίζουν στη φυλακή για πολύ μικρότερες κατηγορίες.
Ο λαός δεν πρέπει να τρέφει αυταπάτες. Το αστικό κράτος δεν είναι «ουδέτερο»∙ είναι ταξικό και εχθρικό απέναντι στους εργάτες και το λαϊκό κίνημα. Γι’ αυτό και χαϊδεύει τους φασίστες, τους οποίους πάντα θα χρειάζεται ως εφεδρεία ενάντια στον λαό.
Η απάντηση βρίσκεται στην οργάνωση, στον ανυποχώρητο αγώνα, στην ταξική αλληλεγγύη. Για να μην ξανασηκώσουν κεφάλι οι νεοναζί, αλλά και για να γκρεμιστεί το ίδιο το σύστημα που τους γεννά και τους προστατεύει.
