Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία την παρασκευή 28/11 η εκδήλωση – συζήτηση: Το Στρατόπεδο Βελισσαρίου να γίνει Δημόσιο Αστικό Πάρκο Αναψυχής και Πολιτισμού. Η εκδήλωση έγινε από το ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΩΝ και παρά τις άσχημες καιρικές συνθήκες ο χώρος της εκδήλωσης ήταν γεμάτος από κόσμο και με αρκετούς να είναι όρθιοι.
Το ενδιαφέρον όλων των ομιλητών επικεντρώθηκε στον αγώνα που πρέπει να αναπτυχθεί από τους κατοίκους ενάντια στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και τους εργολάβους, που είναι έτοιμοι και περιμένουν σαν τα κοράκια από καιρό την απόφαση της κυβέρνησης για να τσιμεντοποιήσουν το χώρο αδιαφορώντας για το καλό της πόλης, για το καλό του κόσμου.
Δεν υπάρχει καμία αυταπάτη – όπως τονίστηκε – για την πολιτική της Κυβέρνησης που όλα τα ξεπουλάει για χάρη των καπιταλιστών και έτσι θέλει να λειτουργήσει και εδώ, παρά την αρχική δήλωση του πρωθυπουργού – και στα Μ.Μ.Ε. εδώ στα Γιάννενα -οτι ΤΟ ΣΤΡΑΤΌΠΕΔΟ ΒΕΛΛΙΣΑΡΙΟΥ θα δοθεί στο Δήμο Ιωαννιτών.
Η ανησυχία μεγαλώνει και με την στάση της Περιφέρειας Ηπείρου που είναι πλήρως ευθυγραμμισμένη με την κυβερνητική πολιτική. Από κοντά και οι παρατάξεις που βρίσκονται πολιτικά στο χώρο της Νέας Δημοκρατίας στο Δημοτικό Συμβούλιο και με την Δημοτική Αρχή ….ναι μεν εμείς θέλουμε το στρατόπεδο στο Δήμο …αλλά αφού δεν θέλει η κυβέρνηση εμείς τι μπορούμε να κάνουμε.
Μετά τις εισηγήσεις και τις ομιλίες αποφασίστηκε ότι πρέπει να ενταθεί ο αγώνας, να συνεχιστεί η ενημέρωση του κόσμου και προγραμματίστηκε πρόγραμμα δράσης με συγκεντρώσεις, πορείες και δενδροφύτευση στο στρατόπεδο την ημέρα δασοπονίας.
αναλυτικά η εισήγηση στην εκδήλωση:
Στρατόπεδο Βελισσαρίου: Για ένα καλύτερο μέλλον
Στη μελέτη « Οικιστικής Περιοχής των Ιωαννίνων» που εκπονήθηκε από το γραφείο Δοξιάδη το 1979 για λογαριασμό της Γενικής Διεύθυνσης Οικισμού του Υπουργείου Δημοσιών Έργων, γίνεται η κάτωθι η αναφορά στο στρατόπεδο Βελισσαρίου σε σχέση με την οικιστική ανάπτυξη της πόλης «Λόγω της συγκεκριμένης θέσης το στρατόπεδο αφαιρεί τη δυνατότητα για χρησιμοποίηση του χώρου από τις λειτουργίες της πόλης που τόσο έχει ανάγκη,διασπά τη συνοχή του αστικού χώρου στην περιοχή και κάποια στιγμή θα ενοχλείται το ίδιοαπό τις λειτουργίες της πόλης, που αναπόφευκτα θα το έχουν κυκλώσει. Υπό κανονικές συνθήκες σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα, ίσως μιαςδεκαετίας, είναι απαραίτητο να μεταφερθούν οι εγκαταστάσεις του στρατοπέδου αφήνοντας τη σημερινή του θέση ελεύθερη, να διαμορφωθεί σαν οργανικό τμήμα της πόλης. Μια τόσο μεγάλη αλλαγή, συνεπάγεται μια χρονική και θεσμική διαδικασία χρονοβόρα και επίπονη, της οποίας η έκβαση δεν μπορεί να προεξοφληθεί»
Την 1η Μαΐου του 2006 ο αείμνηστος Ίνις Μεσσαρέ εξαίρετος αρχιτέκτων- πολεοδόμος και η μελετητική του ομάδα, παρουσίασαν στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Ιωαννιτών το οποίο και παρέλαβε, την «Πρώτη φάση της τεχνοοικονομικής μελέτης και του σχεδίου αξιοποίησης του στρατοπέδου Βελισσαρίου».
Επρόκειτο στην ουσία, για την αξιοποίηση – πολεοδόμηση του 50% ή του 60% κατά την διεκδίκηση της τότε Δημοτικής Αρχής, της έκτασης του στρατοπέδου που θα περιερχόταν στον Δήμο, σύμφωνα με τον Νόμο 2745/1999 (περί παραχώρησης στρατοπέδων ), καθώς το άλλο 50% σύμφωνα με τον Νόμο ή το 40% σύμφωνα με την διεκδίκηση της Δημοτικής Αρχής, θα έμενε στο Ταμείο Εθνικής Άμυνας ( ΤΕΘΑ ) για να προβεί με τη σειρά του σε πολεοδόμηση του δικού του τμήματος, για την δημιουργία στρατιωτικών κατοικιών. Και επειδήο στρατός, συμφωνά με τον Νόμο δεν οφείλει εισφορά σε χρήμα, ο Δήμος θα αναλάμβανε και την χρηματοδότηση των υποδομών ( δρόμοι, δίκτυα, πλατείες) του τμήματος του ΤΕΘΑ. Η μελέτη αποτύπωνε τις θέσεις του πρασίνου,αλλά και τις θέσεις των κοινοχρήστων και κοινωφελών κτηρίων για δημόσιες υπηρεσίες , σχολεία, λατρευτικούς χώρους, Διοικητήριο, καθώς και τα συνοδά έργα, οδοποιίας και χώρωνστάθμευσης , που καταλάμβαναν το μεγάλοτμήμα της επιφάνειας , εις βάρος τόσο της έκτασης όσο και της διάταξης/ διαμόρφωσης του πρασίνου.
Η μελέτη εκπονήθηκε βασισμένη όχι στην κρίση των μελετητών για τον τρόπο αξιοποίησηςτου χώρου, αλλά σύμφωνα με τις επιθυμίες της Δημοτικής Αρχής και των όσων όριζε ο νόμος. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε αποστροφή του λόγου του ο Μεσσαρέ υποστήριξε ότι δεν καλύπτεται η ανάγκη πρασίνου στην πόλη.
Η τότε αντιπολίτευση εξέφρασε αντιδράσειςτόσο για τους όρους της διαπραγμάτευσης της Δημοτικής Αρχής με το Υπουργείο Άμυνας, όσοκαι για το προτεινόμενο σχέδιο και τα ΜΜΕ μιλούσαν για «πόλη μέσα στην πόλη» (ΓιώργοςΤσαντίκος άρθρο στον Ηπειρωτικό Αγώνα 3-4/6/2006).
Η τότε Επιτροπή Αγώνα Πολιτών εξέφραζε κινηματικά την θέση περί συνολικής απόκτησης της έκτασης του στρατοπέδου και την δημόσια χρήση του χώρου.
Σήμερα, το όπως ποικιλοτρόπως έχει αναδειχθείαναγκαίο , «mega Πάρκο» εννοώντας το σύνολο της έκτασης του στρατοπέδου σε συνδυασμό με το πάρκο Πυρσινέλλα, όσο ο Δήμος δεν προτάσσει ένα σχέδιο βασικής οργάνωσης του χώρου με προσχέδια, χάρτες , κείμενα, ηλεκτρονικό υλικό, κινδυνεύει να ελαχιστοποιηθεί.
Είτε από τις επιδιώξεις του ΤΕΘΑ πάνταπαρούσες , είτε από την απροθυμία να στοιχηθούν πίσω από το αίτημα της κοινωνίαςκαι του Δήμου πολιτικά πρόσωπα που θεωρούνρεαλιστικές τις επιδιώξεις του ΥπουργείουΆμυνας μεταφέροντας στον Δημόσιο διάλογο την άποψή του ΤΕΘΑ, αμφισβητώντας ακόμακαι την υπόσχεση του πρωθυπουργού για παραχώρηση του συνόλου του στρατοπέδου στον Δήμο, είτε από τις προκύπτουσες επιμέρους απαιτήσεις της διοίκησης, που μεταφέρονται από πολιτικά πρόσωπα ως προτάσεις, απευθείας στον Υπουργό Άμυνας. Στέκομαι στο αίτημα της βουλεύτριας ΜαρίαςΚεφάλα για την εγκατάσταση του αστυνομικούμεγάρου προς βελτίωση της λειτουργίας της ΕΛΛΑΣ ,πασπαλισμένο με ολίγη εγκατάστασηκοινωνικής κατοικίας. Το αίτημα προσπερνάειτα ζητούμενα του Δήμου και γίνεται προπομπόςγενικότερης ζήτησης για εγκατάσταση κτηρίωντης δημοσίας διοίκησης. Κινδυνεύει τέλος από επενδυτικά- επιχειρηματικά σχέδια που ίσωςπροκύψουν στην πλευρά του τμήματος που θα παραμείνει προς εκμετάλλευση στο ΥπουργείοΕθνικής Άμυνας.
Στην βάση των προαναφερόμενων κινδύνων και στο πλαίσιο των αλλαγών και των ποικίλωνκρίσεων που βιώνουμε, ο Δήμος πρέπει να σχεδιάσει και να λάβει πρόνοια να τεθούν, στο επίκεντρο της αξιοποίησης του μεγάλου,αδόμητου, φυσικού και αδρανούς χώρου, το αστικό περιβάλλον και η οικολογική του ισορροπία , ο πολιτισμός, ο αθλητισμός, και η ψυχαγωγία που συνιστούν μέρος της καθημερινότητας των πολιτών και όχι η χωροθέτηση της δημοσίας διοίκησης ή των επιδιώξεων του ΤΕΘΑ ή η επενδυτική – επιχειρηματική διευκόλυνση, με άλλοθι ένα αναπτυξιακό τουριστικό όραμα όπως εκείνο του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού, μακριά από τις ανάγκες και την καθημερινότητα του πολίτη.
Εμμένοντας στη σχεδιοποίηση των προθέσεων της πλευράς του Δήμου, θα αναφερθώ εν τάχει,στην πολεοδομική φαντασίωση -πρόταση ενόςαρχιτέκτονα για το κέντρο της Αθήνας. Το 2009 ο αρχιτέκτων Δημήτρης Κονταργύρης, πρότεινε την κυκλοφοριακή και περιβαλλοντική αναβάθμιση της ευρύτερης περιοχής ξενοδοχείο «Hilton- Ριζάρη και τη
σύνδεση της με τον Εθνικό Κήπο και το Παναθηναϊκό Στάδιο, πρόταση την οποίακατέθεσε στο τότε ΥΠΕΧΩΔΕ και οΟργανισμός Αθήνας αξιολόγησε θετικά. Η παρουσιαζόμενη πρόταση βασίστηκε στην σύνθεση δυο αυτονόμων επιμέρους προτάσεων.Η πρώτη πρόταση επιχειρεί παρεμβάσεις στην ευρύτερη περιοχή από το Hilton μέχρι την οδόΡηγίλλης (λύκειο του Αριστοτέλη) και η δεύτερηπαρεμβαίνει στην περιοχή από τη Ρηγίλλης μέχρι το Στάδιο και τον Εθνικό κήπο. Η πρώτηπρόταση σε 2 φάσεις παρέχει την δυνατότητασυγκρότησης ενός μεγάλου ΠολιτιστικούΠάρκου έκτασης 150 στρεμμάτων. Η δεύτερηπρόταση επιχειρεί την λειτουργική σύνδεση του Εθνικού κήπου με το ανωτέρω ΠολιτιστικόΠάρκο μέσω μιας πεζοδρομημένης περιπατητικής διαδρομής. Η σύνθεση τέλος τωνδύο προτάσεων επιτρέπει επιπλέον των ανωτέρω, την κατασκευή ενός ήρεμουπολιτιστικού περίπατου από την ΕθνικήΠινακοθήκη μέχρι το Παναθηναϊκό Στάδιο. Όλα τα προηγούμενα βλέποντας τα σε σχέδια, γίνονται εύκολα και γρήγορα αναγνωρίσιμα και κατανοητά!
Κλείνοντας θα αναρωτηθώ απαντώντας, ποιος χρειάζεται το πάρκο. Οι νέες γυναίκες για να βγάζουν ασφαλή βόλτα τα παιδιά τους, σίγουρα οι ηλικιωμένοι, οι άνδρες για να περιπατούν και να ρεμβάζουν, οι μουσικοί για να εκφράζονται, οι αθλητές για να γυμνάζονται, οι σχολικές τάξεις για εκδρομές, οι άνθρωποι με ειδικές ανάγκες για να περιέρχονται με ασφάλεια έναν μεγάλο χώρο. Ας ενεργοποιήσουμε λοιπόν όλες αυτές τις κατηγορίες του πληθυσμού στην κατεύθυνση της διεκδίκησης για πάρκο πολιτισμού αθλητισμού και αναψυχής το στρατόπεδο Βελισσαρίου και τέλος ας συνδεθούμε με άλλες κινηματικές προσπάθειεςμε αναφορά στο ίδιο διεκδικούμενο αντικείμενο
28 Νοεμβρίου 2025
Άλεξ Μπέγκα
