Μια εικόνα που χάλασε το σκηνικό και αποκάλυψε την πραγματικότητα πίσω από τις κυβερνητικές φιέστες έδωσαν οι μαθητές του Μουσικού Γυμνασίου Αμυνταίου. Εκεί που η κυβέρνηση επιχείρησε να στήσει ένα επικοινωνιακό σόου για τα εγκαίνια μονάδας του Κέντρου Υγείας, με φόντο τη διάλυση της δημόσιας υγείας και τη λαϊκή αγανάκτηση, οι μαθητές αρνήθηκαν να παίξουν τον ρόλο του ντεκόρ.
Χωρίς να γνωρίζουν ότι θα χρησιμοποιηθούν ως διακοσμητικό στοιχείο παρουσία του υπουργού Υγείας, κλήθηκαν να πουν τα κάλαντα. Όταν όμως βρέθηκαν μπροστά στην αστυνομική παρουσία, στις κινητοποιήσεις αγροτών και γονιών, και στην προκλητική κυβερνητική κουστωδία, επέλεξαν συνειδητά να αποχωρήσουν. Γύρισαν την πλάτη στη φιέστα και στάθηκαν, με την πράξη τους, απέναντι στη λογική της υποταγής και της σιωπής.
Η στάση τους δεν ήταν απρέπεια, όπως θα ήθελαν κάποιοι να τη βαφτίσουν. Ήταν πολιτική πράξη. Ήταν άρνηση συμμετοχής στη νομιμοποίηση μιας πολιτικής που διαλύει τα Κέντρα Υγείας, εμπορευματοποιεί την περίθαλψη και σπρώχνει τον λαό στην ιδιωτική υγεία, την ίδια ώρα που μιλά για αναβαθμίσεις μπροστά στις κάμερες.
Σε μια περίοδο που επιχειρείται συστηματικά ο κοινωνικός αυτοματισμός, που αγρότες, εργαζόμενοι, μαθητές και γονείς παρουσιάζονται ως ενοχλητικοί, η στάση αυτών των μαθητών δείχνει ότι υπάρχουν ρωγμές. Ότι η νεολαία μπορεί να βλέπει, να κρίνει και να παίρνει θέση. Ότι ο αγώνας των αγροτών για επιβίωση, ο αγώνας για δημόσια και δωρεάν υγεία είναι υπόθεση όλης της κοινωνίας.
Αυτή η πράξη, όσο μικρή κι αν φαίνεται, έχει μεγάλη σημασία. Γιατί δείχνει ότι υπάρχει νεολαία που δεν σκύβει το κεφάλι, που δεν χειροκροτά την κοροϊδία, που διαλέγει πλευρά.
Αυτή τη νεολαία θέλουμε.
Νεολαία που δεν βολεύεται, που δεν σιωπά, που στέκεται δίπλα στους αγωνιζόμενους και χαλά τα στημένα σκηνικά της εξουσίας.
