Οι αγρότες βρίσκονται ξανά στους δρόμους με μπλόκα από τα Μάλγαρα ως τον Προμαχώνα, διεκδικώντας το αυτονόητο, να μπορούν να ζουν από τον κόπο τους. Και όπως πάντα, μόλις ο λαός κινείται οργανωμένα, βγαίνουν οι καλικάντζαροι του κρατικού μηχανισμού, έτοιμοι να ροκανίσουν τη συλλογική δύναμη και να σπείρουν απογοήτευση. Η κυβέρνηση της ΝΔ αντί για ουσιαστική λύση ξεδιπλώνει το παλιό και δοκιμασμένο οπλοστάσιο αντιμετώπισης των κινητοποιήσεων. Δεν είναι καινούργιο, απλώς επανέρχεται κάθε φορά που ο κόσμος σηκώνει κεφάλι.
1. Τρομοκρατία και καταστολή
.Διώξεις, πρόστιμα, ΜΑΤ στα τελωνεία και στους κόμβους. Το μήνυμα ξεκάθαρο, γυρίστε στα σπίτια σας αλλιώς θα το πληρώσετε. Είναι η γνωστή προσπάθεια να σπάσει ο κόσμος ψυχολογικά, να νιώσει μόνος απέναντι σε ένα κράτος πανίσχυρο. Η ιστορία όμως δείχνει ότι τα μπλόκα δεν τα διαλύει ο φόβος όταν υπάρχει πίστη και οργάνωση.
2. Εξαγορά και υποσχέσεις ασπιρίνες
Υποσχέσεις για μέτρα στήριξης και επιδόματα, συναντήσεις υπουργών με επιλεγμένους εκπροσώπους, χαμόγελα μπροστά στις κάμερες. Δίνουν λίγα σε λίγους για να διαλύσουν το πολλα για όλους. Όποιος πάρει το τυράκι μένει εκτός αγώνα και ολόκληρος ο κλάδος αποδυναμώνεται. Το έχουμε δει παντού, στους εργάτες, στους υγειονομικούς, στους εκπαιδευτικούς, τώρα και στους αγρότες.
3. Κοινωνικός αυτοματισμός
Το γνωστό έργο παίζεται ξανά. Μας ταλαιπωρούν, κλείνουν δρόμους, χαλάνε τις γιορτές. Τα κανάλια δουλεύουν για να στραφεί ο μισθωτός απέναντι στον αγρότη. Θέλουν να ξεχαστεί ότι αυτοί που σήμερα στοχοποιούν τους αγρότες είναι οι ίδιοι που ρημάζουν μισθούς, πνίγουν το ΕΣΥ, αφήνουν τα τρένα να εκτροχιάζονται και ξεπουλούν δημόσια αγαθά. Αντί ο κόσμος να βλέπει τον πραγματικό αντίπαλο, τον σπρώχνουν να ζητά νόμο και τάξη απέναντι σε ανθρώπους που παλεύουν να ζήσουν.
4. Διάσπαση του μετώπου
Η πιο επικίνδυνη μέθοδος. Να χωριστούν μετριοπαθείς και αδιάλλακτοι, ρεαλιστές και ακραίοι. Συναντήσεις με επιλεγμένες αντιπροσωπείες και δηλώσεις περί καλού κλίματος για να απομονωθούν όσοι επιμένουν. Αν χαθεί η ενότητα χάνονται και τα αιτήματα. Γι αυτό η κυβέρνηση επενδύει στη φθορά του χρόνου ώστε να κουραστούν και να γυρίσουν στα σπίτια τους ένας ένας.
Τώρα όμως ανοίγει παράθυρο για να σπάσει η σχέση ΝΔ – κοινωνίας. Οι αγρότες δεν παλεύουν μόνο για το πετρέλαιο, τις τιμές και τις εισφορές. Παλεύουν για το δικαίωμα να υπάρχει αγροτική παραγωγή που δεν θα γίνεται βορά σε funds και μεγάλους ομίλους. Το ίδιο δικαίωμα που διεκδικούν οι εργάτες στα εργοστάσια, οι υγειονομικοί στα νοσοκομεία και οι δάσκαλοι στις σχολικές αίθουσες. Δικαίωμα σε ζωή με αξιοπρέπεια.
Αν η κοινωνία στηρίξει, αν σπάσει ο αυτοματισμός και αν οι αγρότες μείνουν ενωμένοι, τότε οι καλικάντζαροι θα γυρίσουν στα λαγούμια τους. Και οι νουδουλήδες που χρόνια πουλάνε σταθερότητα και ανάπτυξη κόβοντας από τους πολλούς για να δίνουν στους λίγους μπορούν να εκτεθούν καθαρά.
Όχι με συνθήματα, με την ίδια την πραγματικότητα.
Ο αγώνας των αγροτών δεν είναι περιφερειακό ζήτημα. Είναι μέρος της ίδιας μάχης που δίνεται παντού, από τα μπλόκα μέχρι τις απεργίες. Και όταν ο λαός κινείται, κανένα κυβερνητικό παραμύθι δεν κρατά για πάντα.
