Στη γειτονιά μας δηλαδή στη Συρία  οι Ρώσοι, με τα πιστά στρατεύματα  στον πρόεδρο Άσαντ, με τους Ιρανούς συμμάχους τους  και την φιλοϊρανική Χετζμπολάχ του Λιβάνου, απελευθέρωσαν το Χαλέπι.

Με αυτόν τον τρόπο  επισφραγίζεται μια Ρωσική στρατιωτική, πολιτική και διπλωματική νίκη  χαμηλού οικονομικού κόστους και τεράστιας στρατηγικής σημασίας  για τα εθνικά τους συμφέροντα. 

Η συζήτηση για το πρόσφατο αποτέλεσμα των εκλογών Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής συνεχίζεται.

Ποιοι ακριβώς ήταν οι λόγοι που οδήγησαν τους αμερικανούς να ψηφίσουν έναν δισεκατομμυριούχο εκτός της κυρίαρχης χρηματιστικής ελίτ με ακραίες ρατσιστικές και αυταρχικές απόψεις;

του Burak Bekdil.

Τον τελευταίο καιρό κάποιοι παρατηρητές συμβουλεύουν τις ξένες κυβερνήσεις να μην ανησυχούν και πάρα πολύ για την ολοένα και πιο επιθετική αλυτρωτική ρητορική της Τουρκίας (όπως εκφράζεται από τον πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν) γιατί σε μεγάλο βαθμό προορίζεται για εσωτερική κατανάλωση στην Τουρκία και όχι τόσο για να ακουστεί προς τα έξω. Λοιπόν, και ναι και όχι.

Του Λεωνίδα Βατικιώτη.

Με μια πρώτη ματιά η Αλ Κάιντα δεν έχει τίποτε κοινό με τις παραστρατιωτικές συμμορίες της Κολομβίας. Εξετάζοντας ωστόσο τους όρους ίδρυσής τους και δη την αμέριστη και πολύπλευρη βοήθεια που τους παρείχαν οι ΗΠΑ στα πρώτα νηπιακά τους βήματα, όταν αποτέλεσαν οργανικά τμήματα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, τότε οι ομοιότητες ξεπερνούν τις διαφορές. Το ίδιο παρατηρείται και στο ...τέλος της ημέρας, όταν οι ΗΠΑ για δικούς τους λόγους αποφασίζουν να αλλάξουν πολιτική διαπιστώνοντας ότι πέτυχαν τους στόχους τους κι εγκαταλείπουν τα άλλοτε χαϊδεμένα παιδιά τους. Τότε, Αλ Κάιντα και άλλες φονταμενταλιστικές οργανώσεις στη Μέση Ανατολή όπως και οι παραστρατιωτικές συμμορίες της Κολομβίας αποδεικνύεται ότι έχουν αυτονομηθεί και παύουν να ακολουθούν την πολιτική των χρηματοδοτών τους. Ενίοτε δε στρέφονται και εναντίον των άλλοτε προστατών τους...

του Julian Mischi.

Η εξασθένηση του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος οφείλεται σε πολλές αιτίες. Μια από αυτές, η οποία μάλιστα επιτάχυνε την καθοδική του πορεία, ήταν η επιθυμία του να προσαρμόσει τον λόγο του στις προσδοκίες της μεσαίας τάξης.