Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου.

Στις 4 Ιουλίου του 2014, καθώς οι Αμερικανοί γιόρταζαν την εθνική τους επέτειο, ο επικεφαλής του Ισλαμικού Κράτους, Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάντι, ανακήρυσσε τη δημιουργία χαλιφάτου σε Συρία και Ιράκ από τον άμβωνα του ιστορικού τεμένους Αλ Νούρι, στη Μοσούλη. Για πρώτη φορά μια τρομοκρατική οργάνωση ξεπερνούσε τα όρια του ανταρτοπόλεμου και διεκδικούσε κρατική υπόσταση με εδαφική συνοχή, έχοντας καταλάβει με ταχύτητα αστραπής μεγάλες, κατά κύριο λόγο σουνιτικές, πόλεις εκατέρωθεν του Ευφράτη, στο δυτικό Ιράκ και στην ανατολική Συρία. Ανάμεσα στα λάφυρα των στρατιωτικών επιτυχιών του, ο έλεγχος σημαντικών πετρελαιοπηγών εξασφάλιζε σημαντικούς πόρους στο Ισλαμικό Κράτος, που εκτόπισε σε δεύτερη μοίρα την Αλ Κάιντα, στον αστερισμό του εξτρεμιστικού Ισλάμ.

Του Άρη Χατζηστεφάνου.

Ισχυρό μήνυμα στη Μόσχα και την Τεχεράνη δια μέσω της Δαμασκού στέλνει η Ουάσινγκτον, καθιστώντας τις δυο χώρες συνυπεύθυνες για ενδεχόμενη χρήση χημικών όπλων σε συριακό έδαφος. Όπερ μεθερμηνευόμενον …ο Λευκός Οίκος θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει οποιαδήποτε προβοκάτσια για να κλιμακώσει τις διπλωματικές, και όχι μόνο, επιθέσεις εναντίον της Ρωσίας και του Ιράν.

Ανακοίνωση της Επαναστατικής Κυβέρνησης της Κούβας για τις εξαγγελίες Τραμπ της 16^ης Ιουνίου 2017

Στις 16 Ιουνίου του 2017, ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ, σε μια ομιλία φορτωμένη με εχθρική ρητορική, που θύμισε τις εποχές της ανοιχτής αντιπαράθεσης με τη χώρα μας, και η οποία εκφωνήθηκε σε ένα θέατρο του Μαϊάμι, εξήγγειλε την πολιτική της χώρας του προς την Κούβα που αντιστρέφει προόδους που επιτεύχθηκαν μέσα στα δύο τελευταία χρόνια, κατόπιν της απόφασης της 17^ης Δεκεμβρίου 2014 των προέδρων Ραούλ Κάστρο Ρους και Μπαράκ Ομπάμα να αποκαταστήσουν στις διπλωματικές σχέσεις και να ξεκινήσουν μια διαδικασία προς την ομαλοποίηση των διμερών σχέσεων.

Η κρίση που ενέσκηψε στην αραβική χερσόνησο μετά την επίσκεψη του Ντόναλντ Τραμπ και την προσπάθεια απομόνωσης του Κατάρ από Αίγυπτο, Σαουδική Αραβία και τα εμιράτα του κόλπου συνεχίζεται χωρίς ακόμη να έχει εξευρεθεί λύση. Το παρασκήνιο είναι μεγάλο και οι αιτίες μεγάλες και καθόλου του τωρινές, αντίθετα πάνε δεκαετίες πίσω. Οι κίνδυνοι εχθροπραξιών είναι επίσης υπαρκτοί και όλα αυτά στο πλαίσιο της μέσης Ανατολής που ο πόλεμος συνεχίζονται με αμείωτη ένταση από την Μεσόγειο ως τα πακιστανικά σύνορα.

Διεθνείς διαστάσεις με έντονο ελληνικό χρώμα έχει πάρει η διάσπαση του Κομμουνιστικού Κόμματος των Λαών της Ισπανίας (PCPE). Πρόσφατα η 41μελής ΚΕ του PCPE συνεδρίασε και διέγραψε 15 μέλη της τα οποία χαρακτήρισε φραξιονιστές και διασπαστές. Η διαγραμμένη ομάδα πραγματοποίησε «ολομέλεια της ΚΕ» και εξέλεξε νέο Γραμματέα διατηρώντας το όνομα και τα σύμβολα του PCPE. Πλέον στην Ισπανία υπάρχουν δυο PCPE: εκείνο που ιδρύθηκε το 1984 και έχει ΓΓ τον Καρμέλο Σουάρεθ κι εκείνο που προέκυψε προ ημερών από την ολομέλεια των διαγραφέντων με ΓΓ τον Άστορ Γκαρσία (ούτε καν ένα προσωνύμιο δεν τα ξεχωρίζει όπως πχ το αλήστου μνήμης «εσωτερικού» που είχε προσδώσει στον εαυτό της η μειοψηφία της ΚΕ του ΚΚΕ όταν διαγράφτηκε το 1968).