Εργατικός Αγώνας

Πόλεμος πολύπλευρος και διαρκείας

Γράφει ο Βασίλης Καλαματιανός

Έχει επικρατήσει η αντίληψη ότι πόλεμος είναι όταν κροταλίζουν τα πολυβόλα, βροντάν τα κανόνια, πέφτουν βόμβες. Αυτό είναι, αλλά πέραν αυτού υπάρχουν και άλλοι πόλεμοι, της προπαγάνδας, οικονομικοί, πολιτισμικοί. Όχι σπάνια, όπως αυτή την περίοδο, αναπτύσσονται ταυτόχρονα και αυτό δημιουργεί περισσότερες και μεγαλύτερες δυσκολίες για διευθέτηση.

Ωστόσο υπάρχουν διαφορές από προηγούμενες καταστάσεις, ανεξάρτητα από την όξυνση και χρειάζεται να αξιολογηθούν  Μια σημαντική διαφορά είναι ότι δεν υπάρχουν δύο block. Υπάρχει βέβαια το ευρωατλαντικό (G7- ΝΑΤΟ- ΕΕ ) υπό την αμερικάνικη  ηγεμονία, με αποκλείσεις και διαφορές, κυρίως στα ζητήματα της οικονομίας, αλλά και ανησυχίες και προσεγγίσεις που οδηγούν σε διαφοροποιήσεις. Όπως συμβαίνει με τα οικονομικά κίνητρα των ΗΠΑ για εγκατάσταση στο έδαφος της βιομηχανικών μονάδων που χτυπάνε κυρίως τις ενεργοβόρες βιομηχανίες της Γερμανίας και αναγκάζουν τον Σολτς και μία ομάδα βιομηχάνων να πηγαίνουν στο Πεκίνο, να υπογράφουν συμφωνίες με τον κύριο οικονομικό αντίπαλο των ΗΠΑ. Η αβεβαιότητα για το αποτέλεσμα των αμερικάνικων εκλογών έχει βάλει πολλούς σε σκέψεις και σχεδιασμούς κυρίως στην ΕΕ.

Σημαντικό είναι το γεγονός ότι στις διαδικασίες των διεθνών γεγονότων παίρνουν μέρος έστω και έμμεσα και μικρότερα κράτη κυρίως από τον άλλοτε λεγόμενο τρίτο κόσμο το σημερινό παγκόσμιο Νότο κρατώντας μια στάση πολύπλευρού προσανατολισμού. Το Βιετνάμ για παράδειγμα έχει υπογράψει σύμφωνο στρατηγικής συνεργασίας με ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία. Εχει κάνει αίτηση για ένταξη στους BRICS, όπως και το Πακιστάν που έχει στενές σχέσεις με τις ΗΠΑ και την Κίνα. Το Μπαχρέιν μια μικρή χώρα στην οποία οι ΗΠΑ έχουν τη μεγαλύτερη ναυτική βάση στην ευρύτερη Μ. Ανατολή, επιδιώκει ένταξη στους BRICKS, όπως και Νιγηρία. Γι’ αυτές τις εξελίξεις ρόλο παίζουν οι κυρώσεις που επιβάλλουν ΗΠΑ και ΕΕ, αλλά και η κατάσταση της οικονομίας των ΗΠΑ. Πρόκειται για το χρέος που σύμφωνα με το ΔΝΤ πλησιάζει τα 35 τρις, για το δημοσιονομικό  έλλειμα το οποίο από 1,6 τρις σήμερα φτάσει 2,6 τρις  το 2034. Άμεσα το  Μάη θα αυξήσει το χρέος εκδίδοντας ομόλογα ύψος 386 δις, πρόκειται για το πληθωριστικό δολάριο.

Επιδιώκοντας να ξεπεράσει τις οικονομικές δυσκολίες στο τεράστιο χρέος που θα πολλαπλασιάζεται κυρίως λόγω των τεράστιων στρατιωτικών δαπανών, πάνω από 850 δις ετησίως αλλά και τον δόσεων για την εξυπηρέτηση των χρεών έχει κηρύξει οικονομικό πόλεμο στους  ανταγωνιστές και τους απείθαρχους. Πρόκειται για την επιβολή των λεγόμενων  κυρώσεων και αφορά κράτη, εταιρείες, πρόσωπα αλλά εμποδίζει την ομαλή λειτουργία οικονομικών συναλλαγών, αφορά το σύνολο των κρατών. Οι λόγοι επιβολής είναι προσχήματα, αφορά όσα κράτη δεν υποκύπτουν.  Κούβα, Βενεζουέλα, Ιράν, Συρία, Β. Κορέα, Κίνα, Ρωσία στην οποία έχουν επιβληθεί 2778 κυρώσεις.

Στις 14/4 το κογκρέσο των ΗΠΑ αποφάσισε νέες κυρώσεις. Αύξηση δασμών στη εισαγωγές χάλυβα και άλλων προϊόντων από την Κίνα και απόφαση να πωληθεί το tik tok εταιρεία κινέζικων συμφερόντων. Ιδιαίτερη σημασία, καθοριστική εξελίξεων είναι η απόφαση χρησιμοποίησης των παγωμένων ρωσικών επενδύσεων στις δυτικές τράπεζες για ενίσχυση της Ουκρανίας.

Ταυτόχρονα αποφάσισε τη χορήγηση 90 δις δολάρια σε Ουκρανία Ισραήλ Ταϊπεχ. Ας δούμε τους όρους χορήγησης των 61 δίς στην Ουκρανία. Υποχρέωσαν την Ουκρανία πριν την έγκριση των χρημάτων να πραγματοποιήσει επιστράτευση 500.000 και τέτοια απόφαση πάρθηκε. Αλλά τα 61 δεν πάνε στην Ουκρανία αλλά προσδιορίζονται και κατανέμονται:

·        20 δις για αναπλήρωση αποθεμάτων οπλισμού των ΗΠΑ

·        14 δις θα μεταφερθούν στο ταμείο βοήθειας στην Ουκρανία για αγορά όπλων απευθείας από ΗΠΑ

·        15 δις για βελτίωση δυνατοτήτων του ουκρανικού στρατού για συνεργασία στον τομέα των πληροφοριών, για ενίσχυση της αμερικάνικης παρουσίας στην Ευρώπη.

·        8 δις στην κυβέρνηση της Ουκρανίας για λειτουργικές ανάγκες μισθούς και συντάξεις. Με βάση αυτό τον καταμερισμό τα 2/3 των χρημάτων θα καταλήξουν σε αμερικάνικα εργοστάσια.

Στο χορό της στρατιωτικοποίησης της ΕΕ, της ευθυγράμμισης με τις ΗΠΑ συντάχθηκαν ξανά στη σύνοδο 17-18/4 και των ΥΠΕΞ στις 22/4. Έστειλαν τελεσίγραφο στο Ιράν, στήριξη στο Ισραήλ, αποφάσισαν  στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία, συστήματα αεράμυνας Patriot  και άλλα, ενώ γίνεται συζήτηση για να κονδύλιο 77 δις (σαν συνέχεια των 143 δις) όπως δήλωσε ο αρμόδιος επίτροπος. Ταυτόχρονα άνοιξε συζήτηση για το ευρωπαϊκό ταμείο άμυνας για ομόλογα ενίσχυσης βιομηχανίας και άμυνας. Μέρος της συζήτησης αποτελεί έκθεση Ντραγκι που διαπιστώνει  έλλειψη στρατηγικής για  θωράκιση παραδοσιακών βιομηχανιών, έλλειψη συντονισμού δαπανών στην άμυνα, γενικά προτείνει ενοποιήσεις και μείωση από διεθνείς εξαρτήσεις. Αναφέρει σαν παράδειγμα των καθυστερήσεων την πολυδιάσπαση, όπως στην κινητή τηλεφωνία, στην ΕΕ υπάρχουν 34 όμιλοι στις ΗΠΑ τρεις και στην Κίνα τέσσερις. Μέσα από αυτές τις συνόδους, τις αποφάσεις και τις τοποθετήσεις, αποκαλύπτονται τα μεγάλα προβλήματα, η οικονομική ύφεση, εξάρτηση της ΕΕ από τις ΗΠΑ αλλά και διαφορετικές προσεγγίσεις κρατών για το ρόλο και την  σχέση της ΕΕ και τις ΗΠΑ. Κάποια κράτη είναι  περισσότερο φιλοαμερικάνικα  παρά φιλοευρωπαϊκά. Διαφορές υπάρχουν και για την κοινή έκδοση ομολόγων. Σε ότι  αφορά την ενιαία  άμυνα, δεν φαίνεται να υπάρχει τάση διαφοροποίησης από το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ. Αποδείχτηκε πρόσφατα όχι μόνο με τη στήριξη στην Ουκρανία αλλά και του Ισραήλ, παριστάνουν πως δεν βλέπουν τη σφαγή του Ισραήλ στη γάζα και τη δυτική όχθη.

Ευθύνες για τα δύο πολεμικά μέτωπα στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή ή είπα και οι σύμμαχοι τους αποδίδουν στη Ρωσία και τη Χαμάς και έμμεσα στο Ιράν μιλάνε για διεθνή νομιμότητα για αυταρχικά καθεστώτα για παραβιάσει συνόρων μιλάνε αυτοί που έχουν παραβιάσει τα πάντα τη δημιουργία δύο κρατών στην Παλαιστίνη, την ιδρυτική συμφωνία της Ουκρανίας χωρίς πυρηνικά και ένταξη σε συνασπισμούς, τις συμφωνίες του Μινσκ αλλά και για τα σύνορα, η Γρανάδα η Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ η Συρία κα δεν έχουν σύνορα;

Αποκαλυπτικό στοιχείο των επιδιώξεων των ΗΠΑ για συνέχισε τον πολεμικών συγκρούσεων αλλά και των ευθυνών τους είναι το veto στο συμβούλιο ασφαλείας του ΟΗΕ (ένα ακόμη) για ένταξη του Παλαιστινιακού κράτους ως πλήρες μέλος του ΟΗΕ. Είναι συνέχεια της άμεσης εμπλοκής στον πόλεμο τους στη Γάζα, στη θωράκισή του στις βόμβες και το άλλο πολεμικό υλικό, στην έγκριση για βομβαρδισμό των αμάχων. Ταυτόχρονα ΗΠΑ προετοιμάζουν μεθοδικά το τρίτο μέτωπο στον Ειρηνικό.  Πέρα από τις προσπάθειες ένταξης της Ιαπωνίας και της Ν. Κορέας στο ΝΑΤΟ του ειρηνικού (ΗΠΑ -Η.Β -Αυστραλία ), είναι η ανάπτυξη βάσης στις Φιλιππίνες, η εγκατάσταση πυραύλων μέσου βεληνεκούς και οι αεροναυτικές ασκήσεις ΗΠΑ Φιλιππίνες από 22 Απρίλη έως 10 Μάη και εκτός χορικών υδάτων των Φιλιππίνων, έχουμε περικύκλωση της Ρωσίας, τώρα πάμε για την Κίνα. Με αυτές τους τις ενέργειες θα ήταν παρακινδυνευμένο να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι επιδιώκει παγκόσμιο πόλεμο. Σίγουρα όμως επιδιώκει συρράξεις μικρο-μεγάλες μακριά από τα σύνορά τους, ώστε να καθυστερούν την οικονομική ανάπτυξη των κρατών που έχουν στοχεύσει σαν αντιπάλους και εχθρούς, αποκομίζοντας οι ίδιες κέρδη από την πώληση  οπλικών συστημάτων και άλλων όπλων και πυρομαχικών, ξεπερνώντας έτσι τη χρεοκοπία του δολαρίου και της οικονομίας τους.

Σ’ αυτό το πλαίσιο των εξελίξεων αλλά και ανακατατάξουν διεθνώς και των μεγάλων κινδύνων η ελληνική κυβέρνηση οδηγεί τη χώρα καθημερινά πιο κοντά, πιο άμεσα στις πολεμικές συγκρούσεις. Ο Μητσοτάκης ανταλλάσσει αγκαλιές και ασπασμούς με τον Νετανιαχου και το Ζελένσκι. Εχει αδειάσει τις ελληνικές αποθήκες πυρομαχικών για την Ουκρανία. Ο Δένδιας ανακοινώνει  εκσυγχρονισμό της αεροπορίας, την πώληση αεροπλάνων ο Ζελένσκι μιλάει για συμφωνία παραχώρησης αντιαεροπορικών συστημάτων άμυνας, ο Μητσοτάκης το αρνείται, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δεν αρνείται παραχώρηση λέει «δεν θα αδυνατίσουμε την αμυντική θωράκιση της χώρας» δηλαδή;

Πριν λίγες μέρες τελείωσε αεροπορική άσκηση 13 κρατών στην Ανδραβίδα. Είδη ανακοινώθηκε νέα, η ΝΑΤΟϊκή άσκηση red flag ξανά στην Ανδραβίδα από 30 Σεπτέμβρη έως 11 Οκτώβρη με συμμετοχή 8 κρατών και της Τουρκίας με F16 .

Ερωτήματα υπάρχουν και το 9ο οικονομικό φόρουμ των Δελφών. Ήταν οικονομικό ή βήμα επίθεσης στη Ρωσία. Τι χρειαζόταν ο Ζελένσκι ή ο General Ben Hodges πρώην διοικητής των αμερικάνικων δυνάμεων στην Ευρώπη, ο οποίος είπε μεταξύ άλλων «Οι ΗΠΑ πρέπει να έχουν ξεκάθαρο στρατηγικό στόχο την ήττα της Ρωσίας στην Ουκρανία και επιστροφή στα σύνορα του ‘91

Για το καλό το λαό και της χώρας μας, αυτή η πολιτική, πρέπει να ανατραπεί. Ενα πρώτο βήμα οι Ευρωεκλογές, μαύρο στη ΝΔ και το Μητσοτάκη, μαύρο και στα άλλα και κυβερνητικά κόμματα, πάμε ΑΡΙΣΤΕΡΑ.

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας