Εργατικός Αγώνας

Μπροστά στο 37ο συνέδριο της ΓΣΕΕ

Γράφει ο Ιάσωνας Μπελίδης.

Την Πέμπτη 14/3/2019 πραγματοποιείται το 37ο εκλογοαπολογιστικό συνέδριο της ΓΣΕΕ στην Καλαμάτα. Πρόκειται για μια κορυφαία διαδικασία του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, ή τουλάχιστον έπρεπε να είναι τέτοια, γιατί σε αυτήν, ως ένα βαθμό, αποτυπώνεται, δια μέσου των εκλεγμένων αντιπροσώπων, το επίπεδο συνείδησης της εργατικής τάξης, της πρωτοπόρας κοινωνικής τάξης.

Είναι γεγονός ότι αυτή η αποτύπωση αλλοιώνεται, μέσα από νοθείες και αθέμιτα μέσα και σε αυτό το συνέδριο, όπως αλλοιώθηκε και σε αρκετά προηγούμενα. Έχουν γίνει σοβαρές και στοιχειοθετημένες καταγγελίες από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ για κάποιες συνδικαλιστικές οργανώσεις, όπου, με ευθύνη του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, δεν τηρήθηκαν οι θεσμοθετημένοι κανόνες και έτσι εκλέχτηκαν νόθοι αντιπρόσωποι που βέβαια το συνέδριο οφείλει να τους αποβάλλει γιατί διαφορετικά αυτό το συνέδριο και τα αποτελέσματα του θα είναι ανυπόληπτα, χωρίς κανένα κύρος, δεν θα εκφράζουν τους εργαζόμενους και δεν θα’χουν καμιά αξιοπιστία. Από την πλευρά τους, οι παρατάξεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού εκτοξεύουν παρόμοιες κατηγορίες εναντίον του ΠΑΜΕ. Δίκαια μάλιστα οι εργαζόμενοι θα’χουν τη βάσιμη υποψία και βεβαιότητα, ότι, θα εκφράζουν τη θέληση και τα συμφέροντα της εργοδοσίας, σε βάρος των ίδιων των εργαζομένων που αγανακτισμένοι θα εγκαταλείπουν την οργανωμένη συνδικαλιστική δράση.

Το ζήτημα που τίθεται είναι «πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα αυτό;». Είναι ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος η δυναμική παρέμβαση και διάλυση των συνεδριακών και εκλογικών διαδικασιών από μικρές ομάδες εργαζομένων, συνήθως στελεχών του ΠΑΜΕ, μακριά από τις πλατιές μάζες των εργατών και των υπαλλήλων; Μπορεί μια τέτοια τακτική να δώσει σημαντικά αποτελέσματα; Είναι η εξυγίανση ζήτημα δυναμικών ενεργειών μικρών μειοψηφιών ή κινητοποίησης πλατιά της εργατικής τάξης, ανάπτυξης των αγώνων και αναζωογόνηση των διαδικασιών, αφού το φαινόμενο αυτό πάλι παράλληλα με την υποχώρηση της αγωνιστικής δράσης και την αποστράτευση της εργατικής τάξης;

Θεωρούμε λοιπόν τις δυναμικές μειοψηφικές κινητοποιήσεις, παρότι ορισμένες φορές είναι αναγκαίες, εντελώς ατελέσφορες. Μπορεί σε συνθήκες κρίσης του συνδικαλιστικού κινήματος και των κυρίαρχων αστικών δυνάμεων του να αλλάζουν σε ένα βαθμό οι συσχετισμοί, ορισμένες συνδικαλιστικές οργανώσεις να αλλάζουν χέρια, αυτό όμως δεν είναι αποτέλεσμα των αγώνων και της ανάπτυξης του συνδικαλιστικού κινήματος, αποτέλεσμα της ευρωστίας του, αλλά απόδειξη του εκφυλισμού του

Είναι λοιπόν αναγκαίο, όλοι οι γνήσιοι αντιπρόσωποι του συνεδρίου, να συμβάλλουν για την αποβολή και εξάλειψη κάθε στοιχείου που αλλοιώνει την ελεύθερη βούληση των εργατών. Το κύριο είναι να γίνει ένα γνήσιο συνέδριο της ΓΣΕΕ και να παρθούν αποφάσεις για οργάνωση, καλή προετοιμασία και πραγματοποίηση των αναγκαίων αγώνων στο επόμενο διάστημα, των αναγκαίων αγώνων που θα εκφράζουν τα συμφέροντα και τις ανάγκες όλων των εργαζομένων, των αγώνων που θα αποκαθιστούν τη χαμένη μαζικότητα και τιμή του συνδικαλιστικού κινήματος αλλά θα αναπτερώνουν και την ελπίδα των εργατών.

Θα είναι εγκληματικό, για όλο το συνδικαλιστικό κίνημα, αν κάποιοι και κάποιες δυνάμεις, αντί να συμβάλλουν σε αυτήν την κατεύθυνση, να επικαλεστούν τη μη γνησιότητα του συνεδρίου και να την αξιοποιήσουν, ως δικό τους άλλοθι για δικές τους μικροσκοπιμότητες ή το χειρότερο για σκοπιμότητες που θα οδηγούν σε διασπάσεις και σε παραπέρα καταρράκωση και διάλυση του συνδικαλιστικού κινήματος. Αυτό θα είναι η χαριστική βολή της οργανωμένης συνδικαλιστικής δράσης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την υπόσταση των εργαζομένων.  

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email
Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη
Εργατικός Αγώνας