Από τις 17/3/2016 έως τις 20/3/2016 πραγματοποιήθηκε στη Ρόδο, το 36ο εκλογικοαπολογιστικό συνέδριο της ΓΣΕΕ, με φόντο και ορίζοντα, πραγματικά και κυρίως σημειολογικά το… Καστελόριζο. Ένα συνέδριο, αποσπασμένο και αποκομμένο από την εργατική τάξη, ένα συνέδριο παραπέρα εκφυλισμού του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.
Την εκτίμηση αυτήν, την επιβεβαιώνει η πρωτοφανής απομαζικοποίηση των συνδικάτων που φαίνεται ανάγλυφα από τη σημαντικά μειωμένη συμμετοχή των εργαζομένων στις εκλογικές διαδικασίες των σωματείων τους για την εκλογή αντιπροσώπων γι’ αυτό το συνέδριο της ΓΣΕΕ. Στο αμέσως προηγούμενο συνέδριο της ΓΣΕΕ πήραν μέρος 423 αντιπρόσωποι, ενώ στο τωρινό πήραν μέρος 370. Έχουμε μια μείωση 53 αντιπροσώπων και επειδή κάθε αντιπρόσωπος αντιστοιχεί σε 1000 φυσικά μέλη, έχουμε μη συμμετοχή 53000 φυσικών μελών. Αυτό εξηγείται ως ένα βαθμό από τις απολύσεις και την ανεργία, αλλά μόνον ως ένα βαθμό, αφού σε πολλές περιπτώσεις και οι άνεργοι στα κλαδικά σωματεία (π.χ. οικοδόμοι) έχουν τη δυνατότητα συμμετοχής στα συνδικάτα τους όσο μένουν άνεργοι ή έχουν το δικαίωμα να εγγραφούν στα συνδικάτα της νέας εργασίας τους, αν αλλάξουν εργασία. Επομένως αυτή η απομαζικοποίηση έχει την αιτία της, σαφέστατα, σε μια γενικευμένη απογοήτευση από το συνδικαλιστικό κίνημα σε όλες τους τις εκδοχές και εκφράσεις, που οδηγεί στην αποστράτευση. Μια απογοήτευση που ενδυναμώνεται και από την αποκαρδιωτική εικόνα των άδειων καθισμάτων της αίθουσας και του τωρινού συνεδρίου, κατά το μεγαλύτερο χρόνο της διάρκειας του και από τα εκλογικομαγειρεύματα στο παρασκήνιό του και κυρίως από τις θέσεις που εκφράστηκαν, όταν και όπως εκφράστηκαν, από το βήμα του συνεδρίου, τόσο από τους προσκαλεσμένους φορείς, όσο και από τις συνδικαλιστικές παρατάξεις που εκπροσωπήθηκαν σ’ αυτό το συνέδριο.
Ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης Ν. Σκορίνης υπερθεμάτισε υπέρ της κυβερνητικής πολιτικής που παρά τα δύσκολα για τους εργαζομένους μέτρα που περιέχει, είναι κατά την άποψη της κυβέρνησης, πολιτική αναγκαία για να σωθεί η χώρα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ οι εκπρόσωποι των άλλων αστικών κομμάτων στην ίδια ρότα, αλλά με κούφιες αντικυβερνητικές κορώνες, επιβεβαίωσαν ότι, χάριν της παραμονής στην Ευρωπαϊκή Ένωση που είναι η αιτία των αντιλαϊκών πολιτικών, στην ουσία υποστηρίζουν την ίδια πολιτική που εξαθλιώνει τους εργαζόμενους. Από την πλευρά του ο εκπρόσωπος του κομμουνιστικού κόμματος Ελλάδας, με μια επαναστατική ρητορική, καταφέρθηκε ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΝΑΤΟ λέγοντας: «Ισχύει ή όχι ότι ΕΕ και ΝΑΤΟ είναι συμμαχίες λύκων, που για τα συμφέροντα των μονοπωλίων σπέρνουν πολέμους, θάνατο και πρόσφυγες, που τους πνίγουν ή επαναπροωθούν στα πεδία των βομβαρδισμών ή εγκλωβίζουν στην Ελλάδα και με τη υπογραφή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και τη συμφωνία των υπόλοιπων κομμάτων στη γραμμή της σύσκεψης αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας; Ισχύει ή όχι ότι η ΕΕ δεν αλλάζει προς το φιλολαϊκότερο, αλλά γίνεται πιο επιθετική, πιο αντιλαϊκή, αφού τα μνημόνια διαρκείας δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο, αλλά μόνιμη, γενικευμένη ευρωενωσιακή πολιτική για όλους τους λαούς»; Και φυσικά δεν υπάρχει καμιά αντίρρηση ότι όλα αυτά ισχύουν. Δεν είπε όμως ότι αφού ισχύουν όλα αυτά, γιατί το κόμμα του δε λέει να φύγει η χώρα μας άμεσα από αυτές τις λαοκτόνες λυκοσυμμαχίες, μόνο παραπέμπει έναν τέτοιο στόχο στο αδιόρατο μέλλον της λαϊκής εξουσίας; Πολύ περισσότερο γιατί δεν τον θέτει άμεσα σήμερα, αυτόν το στόχο που είναι και πιο κατανοητός από ευρύτερες μάζες του λαού αλλά και η διεκδίκηση και η επίτευξή του θα συντομεύσει τον ερχομό και της λαϊκής εξουσίας; Γιατί σήμερα το ΚΚΕ εγκαταλείπει τα συνθήματα, ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΟΚ(ΕΕ) που για χρόνια είχε στις σημαίες του ως άμεσο στόχο;
Όσον αφορά στις θέσεις των παρατάξεων που εκφράστηκαν στο συνέδριο από τους εκπροσώπους τους, πρέπει να πούμε ότι ήταν θέσεις, μακριά από τις αγωνίες και τα προβλήματα που καθημερινά βιώνουν οι εργαζόμενοι.
Ο εκπρόσωπος της πλειοψηφίας και πρόεδρος της απερχόμενης διοίκησης της ΓΣΕΕ, πιστός στον ευρωμονόδρομό του, στον ευρωμονόδρομο που με τα μνημόνια ρημάζει τους εργαζόμενους και τη χώρα, αναμάσησε τα περί «μετάβασης του αναπτυξιακού μοντέλου της ΕΕ προς την αειφόρο πράσινη ανάπτυξη», τα περί «επαναπροσδιορισμού του ρόλου της ΕΚΤ», για «ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο», για «νέα στρατηγική απασχόλησης, ώστε αυτή να παραμείνει η βάση του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου». για «διατηρήσιμη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας που προϋποθέτει αύξηση της παραγωγικότητας και των παραγωγικών επενδύσεων». Και για να γίνουν όλα αυτά, πρόταξε το διαβόητο κοινωνικό διάλογο, τον οποίο, εκτός των άλλων, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ θεωρεί στοιχείο «εμβάθυνσης της δημοκρατίας». Ο εκπρόσωπος της ΔΑΚΕ συνέπλευσε επί της ουσίας με τον προηγούμενο. Ο εκπρόσωπος του ΜΕΤΑ, μιας παράταξης παγκόσμιας πρωτοτυπίας, όπου συνυπάρχουν κυβερνητικές συνδικαλιστικές δυνάμεις με αντιπολιτευτικές δυνάμεις που τώρα πολιτικός φορέας τους είναι η ΛΑ.Ε, στην ομιλία του, αναλώθηκε σε ανέξοδες αντικυβερνητικές κορώνες. Από την πλευρά του ΠΑΜΕ, ο εκπρόσωπος του, αφού κατάγγειλε το κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό που ακολουθεί προδοτική συνταγή, είπε: «Το ΠΑΜΕ απευθύνει κάλεσμα συμπόρευσης για την ανασύνταξη και συγκρότηση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Για κίνημα….. επιθετικό, αταλάντευτο, ικανό και αποτελεσματικό, που θα βάζει μπροστά ολοκληρωμένους στόχους για τη ζωή της εργατικής – λαϊκής οικογένειας. Δε θα περιορίζει τη δράση του μόνο στην απόκρουση των άμεσων επιπτώσεων της αντιλαϊκής πολιτικής αλλά θα φτάνει παραπέρα, αναδεικνύοντας τις αιτίες και τους υπεύθυνους της πτώχευσης του λαού, βάζοντας στο κέντρο του στόχου την μεγαλοεργοδοσία και το κράτος, τις ιμπεριαλιστικές τους συμμαχίες όπως είναι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ.» Δεν μας είπε όμως τους στόχους που βάζει τώρα και το πλαίσιο άμεσης διεκδίκησης που βάζει για το τώρα. Δεν μας είπε ακόμα, γιατί, μαζί με τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, δηλαδή τον προδοτικό συνδικαλισμό, όπως τον ονομάζει, συμφώνησε και η παράταξή του, το ΠΑΜΕ, να μη συνεχιστούν μετά την απεργία της 4ης Φεβρουαρίου οι κινητοποιήσεις για τα νέα αντιλαϊκά αντεργατικά μέτρα που ετοιμάζει η κυβέρνηση, ώστε να αποτραπεί η νομοθέτηση τους στη βουλή, παρά να περιμένουμε να γίνει μόνο μια 48ωρη απεργία, όταν τα μέτρα θα ψηφίζονται στη βουλή, καλλιεργώντας έτσι έμμεσα την ιδέα, ότι τα μέτρα είναι μοιραίο να ψηφιστούν και, άντε να γίνει μια, έστω και 48ωρη απεργία για την τιμή των όπλων; Και αφού λέει ότι οι ιμπεριαλιστικές συμμαχίες ΕΕ και ΝΑΤΟ είναι οι βαθύτερες αιτίες των αντιλαϊκών πολιτικών, γιατί, όπως και ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ, δεν θέτει πρόταση απομάκρυνσης της χώρα μας από αυτές;
Σε μια περίοδο που η εργατική τάξη της χώρας δέχεται μια απ’ τις σφοδρότερες αντεργατικές επιθέσεις με επίκεντρο της, την επίθεση που εξελίσσεται και κορυφώνεται στα κοινωνικοασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα, μια επίθεση όπου κυβέρνηση, μεγάλο κεφάλαιο και κουαρτέτο “διαπραγματεύονται” για το μέγεθος της υποβάθμισης του βιοτικού επιπέδου της εργατικής – λαϊκής οικογένειας, ασφαλώς και ένα τέτοιο συνέδριο της ΓΣΕΕ όχι μόνο είναι κατώτερο των περιστάσεων αλλά και συνένοχο των περιστάσεων. Είναι ένα αξιοθρήνητο συνέδριο που η εργατική τάξη μάζεψε τα κουρέλια της.
Η ΑΚΤΙΝΟΓΡΑΦΙΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΙΚΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ
Για να γίνουν κατανοητά τα εκλογικά αποτελέσματα του 36ου συνέδριου της ΓΣΕΕ, σημειώνουμε τα εξής:
- Οι δυνάμεις της ΔΑΚΕ, που στο προηγούμενο συνέδριο συμμετείχαν σε ενιαίο ψηφοδέλτιο, σ’ αυτό «κατέβηκαν» με δυο διαφορετικά ψηφοδέλτια, της ΔΑΚΕ και τις «Νέας Δημοκρατικής Ανεξάρτητης Κίνησης Εργαζομένων», Νέα ΔΑΚΕ.
- Οι δυνάμεις του ΜΕΤΑ (πρώην «Αυτόνομη Παρέμβαση») συνεργάστηκαν σε αυτές τις αρχαιρεσίες με ένα τμήμα του ΕΜΕΙΣ, με πρωτοβουλία του επικεφαλής του, του Ν. Φωτόπουλου. Τα στελέχη του ΕΜΕΙΣ που δεν τον ακολούθησαν, συμμετείχαν με δικό τους ψηφοδέλτιο στις αρχαιρεσίες, διατηρώντας τον τίτλο ΕΜΕΙΣ.
Συνολικά για τη νέα διοίκηση της ΓΣΕΕ, ψήφισαν 370 αντιπρόσωποι και βρέθηκαν 368 έγκυρα ψηφοδέλτια (άπο 423 ψηφίσαντες και 423 έγκυρα στις προηγούμενες εκλογές). Με δεδομένο ότι σε κάθε αντιπρόσωπο αντιστοιχούν 1000 φυσικά μέλη, έχουμε μείωση των φυσικών μελών κατά 53000. Στις εκλογές αυτές έλαβαν:
-ΔΑΣ (ΠΑΜΕ), 83 ψήφους και 10 έδρες, (από 94 ψήφους και 10 έδρες). Έχασε 11 ψήφους που αντιστοιχούν σε 11000 φυσικά μελη.
-ΠΑΣΚΕ, 119 ψήφους και 15 έδρες (146ψήφους και 16 έδρες). Έχασε 27 ψήφους που αντιστοιχούν σε 27000 φυσικά μέλη
-ΔΑΚΕ, 67 ψήφους και 8 έδρες (103ψήφους και 11 έδρες). Έχασε 36 ψήφους που αντιστοιχούν σε 36000 φυσικά μέλη
-ΜΕΤΑ (πρώην «Αυτόνομη Παρέμβαση»), 53 ψήφους και 7 έδρες (44ψήφους και 5 έδρες). Κέρδισε 9 ψήφους που αντιστοιχούν σε 9000 μέλη
-Νέα Δημοκρατική Ανεξάρτητη Κίνηση Εργαζομένων (Νέα ΔΑΚΕ), 31 ψήφους και 4 έδρες.
-ΕΜΕΙΣ, 9 ψήφους και 1 έδρα (32 και 3 έδρες). Έχασε 23 ψήφους που αντιστοιχούν σε 23000 φυσικά μέλη. Να σημειώσουμε ότι αυτή η παράταξη προήλθε από διάσπαση της ΠΑΣΚ το 2013.
-«Αγωνιστική Ταξική Ενότητα», 6 ψήφους και καμιά έδρα (2ψήφους και καμιά έδρα). Κέρδισε 4 ψήφους που αντιστοιχούν σε 4000 φυσ. μέλη.
Από τα παραπάνω στοιχεία φαίνεται ότι οι καθαρά κερδισμένες παρατάξεις είναι, κατά πρώτον το ΜΕΤΑ που κερδίζει 2 επιπλέον έδρες στη διοίκηση της ΓΣΕΕ αλλά και 9 ψήφους αντιπροσώπων που αντιστοιχούν σε 9000 φυσικά μέλη. Κατά δεύτερον, κερδισμένη είναι και η Αγωνιστική Ταξική Ενότηταπου κερδίζει 4 ψήφους αντιπροσώπων που αντιστοιχούν σε 4000 φυσικά μέλη.
Συνολικά η ΔΑΚΕ, αν αθροίσουμε τη ΔΑΚΕ με τη Νέα ΔΑΚΕ, έχει 67+31=98ψήφους, άρα, σε σχέση με το προηγούμενο συνέδριο, έχει απώλεια 103-98=5 ψήφους που αντιστοιχούν σε 5000 φυσικά μέλη.
Συνολικά η ΠΑΣΚΕ, αν αθροίσουμε την ΠΑΣΚΕ με το ΕΜΕΙΣ, έχει 119+9=128 ψήφους, άρα, σε σχέση με το προηγούμενο συνέδριο, έχει απώλεια 146-128=18 ψήφους που αντιστοιχούν σε 18000 φυσικά μέλη.
Η μεγάλη χαμένη παράταξη επομένως είναι η ΠΑΣΚΕ με απώλεια 18 ψήφων που αντιστοιχούν σε 18000 φυσικά μέλη. Παρόλα αυτά συνεχίζει να είναι πρώτη παράταξη. Δεύτερη σε απώλειες είναι και η παράταξη του ΠΑΜΕ που και στη νέα διοίκηση της ΓΣΕΕ έμεινε στις ίδιες έδρες που είχε και στο προηγούμενο συνέδριο αλλά όμως τώρα είχε απώλεια 11 ψήφων αντιπροσώπων που αντιστοιχούν σε 11000 φυσικά μέλη. Μετά από αυτό το αρνητικό αποτέλεσμα και αυτές τις απώλειες που είχε η παράταξη του ΠΑΜΕ, προκαλεί, το λιγότερο, θυμηδία το να στρουθοκαμηλίζει και να πανηγυρίζει, σε δελτίο τύπου που εξέδωσε, λέγοντας ότι: «Στο 36ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ που ολοκληρώθηκε την Κυριακή 20 Μάρτη, το ΠΑΜΕ αναδείχτηκε σε δεύτερη δύναμη. Αυτό δείχνει την εμπιστοσύνη, τη σταθερότητα και τη δυναμική των δυνάμεων του ΠΑΜΕ στους κλάδους και στους χώρους δουλειάς. Αυτό εκφράστηκε και στο Συνέδριο της ΓΣΕΕ». Αυτά βέβαια προκαλούν θλίψη και θυμηδία γιατί, δυστυχώς, δεύτερη δύναμη παραμένει, αθροιστικά, η ΔΑΚΕ που αθροιστικά είχε λιγότερες απώλειες από το ΠΑΜΕ και αθροιστικά, κέρδισε και μια επιπλέον έδρα στη διοίκηση της ΓΣΕΕ. Απλά η διάσπαση της ΔΑΚΕ, έδωσε, τεχνητά, τη δεύτερη θέση στο ΠΑΜΕ, το οποίο στη διοίκηση της ΓΣΕΕ, έχει 2 έδρες λιγότερες από όσες αθροιστικά έχει η ΔΑΚΕ. Ο στρουθοκαμηλισμός πάντως είναι κακός σύμβουλος γιατί πάντα εμποδίζει την επίγνωση της «ξεροκέφαλης» πραγματικότητας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται γι’ αυτόν που την αγνοεί.
Η αυξάνουσα μεγάλη απομαζικοποίηση των συνδικάτων καθώς και αυτοί οι αρνητικοί συσχετισμοί που ενισχύουν τον παλαιό και νέο κυβερνητικό, εργοδοτικό και ευρωπροσανατολισμένο, άρα άκρως αντεργατικό συνδικαλισμό αλλά αποδοκιμάζουν και την απομονωτική, γραφειοκρατική γραμμή πλεύσης των αυτοαποκαλούμενων ταξικών δυνάμεων του ΠΑΜΕ, δίνουν επείγον σήμα στους εργαζόμενους στη βάση, να πάρουν, επειγόντως, οι ίδιοι την υπόθεση της οργάνωσης των αναγκαίων αποτελεσματικών αγώνων, στα δικά τους τα χέρια.
