Γράφει ο Βαγγέλης Μητράκος
Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και ο ΣΥΡΙΖΑ, αν και υπηρετούν την ίδια πολιτική, πασχίζουν καθημερινά να αναδείξουν δήθεν διαφορές τους, προκειμένου να «μαντρώσουν» τους ψηφοφόρους και να εξασφαλίσουν την πολυπόθητη γι’ αυτούς μαρμίτα της εξουσίας και τη διαιώνιση του Συστήματος που κυβερνά και ελέγχει τον τόπο.
Αυτή τη φορά στην επικαιρότητα είναι η αείμνηστη 13η σύνταξη, πίσω από τον «θάνατο» της οποίας υπάρχει ολόκληρη ιστορία:
-Με ευθύνες εγκληματικές της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και του ΠΑΣΟΚ (ή του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, βάλτε όποια σειρά θέλετε, το αποτέλεσμα είναι ίδιο) η Ελλάδα πτώχευσε με αποτέλεσμα οι συνταξιούχοι να επωμιστούν ένα σημαντικό μέρος των τραγικών επιπτώσεων με δραματικές μειώσεις των συντάξεών τους και με κατάργηση του δώρου Χριστουγέννων (13η σύνταξη), του δώρου του Πάσχα και του επιδόματος θερινής αδείας.
Πρώτα ο Γ. Παπανδρέόυ (κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ), το 2010, αντικατέστησε τις παραπάνω παροχές με ένα χαμηλό επίδομα και το 2012 η κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ κατάργησε ολοσχερώς τα επιδόματα Χριστουγέννων, Πάσχα και καλοκαιρινής Αδείας για τους δημόσιους υπάλληλους και για όλους τους συνταξιούχους.
Ο Ελληνικός Λαός, το 2015, αποδοκιμάζοντας τους υπαιτίους της δυστυχίας του, έκανε κυβέρνηση τον ΣΥΡΙΖΑ και πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα με την προσδοκία πως «θα σκίσει τα μνημόνια». Δυστυχώς, αντί αυτού, υπογράφτηκε ένα 3ο μνημόνιο που επέκτεινε τη δυστυχία του Λαού και οι συνταξιούχοι βίωσαν νέες δραματικές μειώσεις των κύριων και επικουρικών συντάξεών τους καθώς και του εφάπαξ βοηθήματος, την κατάργηση του ΕΚΑΣ και των κατωτάτων ορίων σύνταξης. Κι ενώ οι συνταξιούχοι είχαν βυθιστεί στα Τάρταρα μαζί με ΟΛΑ τα λαϊκά στρώματα, λίγο πριν από τις εκλογές του 2019, ο Αλέξης Τσίπρας ψήφισε με τροπολογία νόμου την καταβολή «13ης σύνταξης» (!!!) όπως την ονόμασε.
Ουσιαστικά, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ βάφτισε «13η σύνταξη» ένα αμφίβολο, προεκλογικού χαρακτήρα, επίδομα (δεν ήταν πλήρης και κανονική σύνταξη), το οποίο θα εξαρτιόταν, κάθε χρόνο, από τον «δημοσιονομικό χώρο» που θα εξασφαλιζόταν (αν εξασφαλιζόταν) με την υπερ-απόδοση των ματωμένων πλεονασμάτων, δηλαδή, από το ξεζούμισμα του λαού, άρα και των συνταξιούχων.
Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ψήφισε, τότε, την τροπολογία του ΣΥΡΙΖΑ και ο Μάκης Βορίδης (Μάιος 2019), εκπροσωπώντας τη ΝΔ σε πάνελ της ΕΡΤ, διαβεβαίωνε: «Αφού το ψηφίζουμε προφανώς δεν το κόβουμε. Ό,τι ψηφίζουμε μας δεσμεύει». Από κοντά και ο αρχηγός της ΝΔ, ο κ. Μητσοτάκης, στην ομιλία του στη ΔΕΘ τον Σεπτέμβριο του 2019 (ως νέος πρωθυπουργός πλέον) είχε αναφέρει στις εξαγγελίες του:
«Διατηρείται, τέλος, το έκτακτο επίδομα των συνταξιούχων που φέτος καταβλήθηκε πρόωρα ως προεκλογικός «μποναμάς». Θα καταβληθεί στο τέλος του 2020».
Βέβαια, κατά πάγια πρακτική, «πριν αλέκτωρ φωνήσαι», ΟΛΑ ξεχάστηκαν και στις αρχές του 2020 με το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή από τον Υπουργό Εργασίας κ. Βρούτση καταργήθηκε με ειδική διάταξη, και πάλι, αυτή η 13η σύνταξη, ενώ ο κ. Βρούτσης συνέχιζε το «δούλεμα» ισχυριζόμενος ότι το ποσό που δόθηκε το 2019 (γύρω στα 900 εκατ) ως 13η σύνταξη, παραμένει στο σύστημα και θα διατεθεί ως μόνιμη συνταξιοδοτική δαπάνη!!!
Κι ενώ έτσι έχουν τα πράγματα σήμερα κι έχουμε μπει σε προεκλογική περίοδο ο κ. Μητσοτάκης κάνει εκείνο για το οποίο λοιδορούσε τον κ. Τσίπρα:
Προαναγγέλλει έκτακτο βοήθημα (χριστουγεννιάτικο μποναμά) 250 ευρώ (!!!) που θα καταβληθεί (λένε) από τα ταμεία του κράτους, στις αρχές Δεκεμβρίου, σε συνταξιούχους καθώς και σε άλλες ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, ώστε να προφυλαχτούν (λένε) απέναντι στις συνέπειες της ενεργειακής κρίσης.
Δηλαδή, ισχυρίζεται η κυβέρνηση της ΝΔ (και δεν αισχύνεται) ότι με 250 προεκλογικά ψωρο-ευρώ (εφάπαξ), θα προφυλαχθούν οι συνταξιούχοι και οι ευάλωτες κοινωνικές ομάδες από τις συνέπειες της ενεργειακής κρίσης και της ακρίβειας που σαρώνει σαν λαίλαπα την πτωχευμένη ελληνική κοινωνία, την στιγμή, μάλιστα, που αρνείται να αποδώσει και παρακρατά τα αναδρομικά των συνταξιούχων μετά τη δικαίωσή τους από τα Δικαστήρια.
Δυστυχώς, η μόνη πολιτική που ασκούν τα κόμματα εξουσίας όταν κυβερνούν είναι να ξεζουμίζουν τον λαό για χάρη του κεφαλαίου και των υπερκερδών και να του πετούν λίγα ψίχουλα, προεκλογικά, για να του υφαρπάξουν την ψήφο και να διαιωνίσουν την παρουσία τους. Δεν υπάρχει άλλος πολιτικός καθοδηγητής των κομμάτων εξουσίας και των αρχηγών τους πάρεξ του Νασρεντίν Χότζα, του δημοφιλούς κεντρικό ήρωα μύθων, παραμυθιών, παροιμιών και ανεκδότων:
«Κάποτε, λέει, ένας φτωχός που ζούσε σε ένα μόλις δωμάτιο με την πολυμελή του οικογένειά, πήγε στον Χότζα και του ζήτησε ένα μεγαλύτερο σπίτι για να μπορέσουν λίγο να ανασάνουν.
– Αγαπητέ Χότζα, θέλουμε ένα πιο μεγάλο σπίτι, γιατί δεν μπορούμε να ζούμε εγώ, η γυναίκα μου και τα τόσα μας παιδιά όλοι μαζί σ΄ ένα δωμάτιο, είπε κλαίγοντας ο δύσμοιρος άνθρωπος.
Ο Νασρεντίν τον ρώτησε αν έχει ζώα στην αυλή του.
– Έχω, του απάντησε.
– Τότε απόψε βάλε και τις κότες μέσα στο σπίτι, τον συμβούλεψε ο Νασρεντίν.
Τις βάζει ο άνθρωπος και πάει το επόμενο πρωί στον Χότζα.
– Αγαπητέ Χότζα, είμαστε χειρότερα, σκάσαμε όλοι μαζί και με τα ζώα.
– Έχεις και άλλα ζώα; τον ρώτησε ο Νασρεντίν.
– Έχω, είπε ο άνθρωπος, ένα σκύλο και ένα γάτο.
– Απόψε βάλε και αυτά μέσα στο σπίτι, μαζί σας.
Τα βάζει ο καημένος και πάει ξανά το επόμενο πρωί κλαίγοντας απαρηγόρητος.
Ο Νασρεντίν τον ρωτάει και πάλι:
– Μήπως έχεις και κανέναν γάιδαρο στην αυλή;
– Ναι, του απαντά ο άνθρωπος.
– Απόψε βάλε και αυτόν και έλα αύριο.
Την επομένη πάει απαρηγόρητος. Τότε ο Νασρεντίν του λέει:
– Απόψε βγάλε το γάιδαρο έξω και έλα αύριο.
Την επομένη ο άνθρωπος πάει χαρούμενος και του λέει:
– Ευχαριστούμε Χότζα μου, είμαστε λίγο καλύτερα.
– Απόψε βγάλε λοιπόν και τις κότες, αύριο το σκύλο και μεθαύριο το γάτο.
Έτσι κάνει ο άνθρωπος και πάει χαζοχαρούμενος στον Χότζα και τον ευχαριστεί θερμά για τη βοήθειά του και του λέει:
– Να ‘σαι καλά Χότζα μου, τώρα ανασάναμε, σε ευχαριστούμε πολύ.»
Περισσότερο ανησυχητική, όμως, δεν είναι τόσο η αναμενόμενη και προβλέψιμη πολιτική συμπεριφορά των συστημικών κομμάτων που εναλλάσσονται στην εξουσία, όσο η «εθελόδουλη ηθική» που έχει αναπτύξει η ελληνική κοινωνία, η οποία, αν και ζει πιασμένη σφιχτά στη μέγγενη της οικονομικής τυραννίας και της στυγνής εκμετάλλευσης, είναι έτοιμη να κραυγάσει «Ωσαννά», όταν οι εκμεταλλευτές τής πετούν κάποια ψίχουλα από το καλοστρωμένο και πλούσιο τραπέζι τους και να «πουλήσει» πρόθυμα την ψήφο της για ένα «πινάκιον φακής», αντί να την κάνει δύναμη ανατροπής του συστήματος, ανασύνταξης του λαϊκού κινήματος και δημιουργίας ενός λαϊκού μετώπου αγώνα, που θ’ αλλάξει ριζικά την κοινωνία και το μέλλον του Λαού και της χώρας.
Στην οδυνηρή πραγματικότητα που ζούμε, τους ενεργούς πολίτες πρέπει να τους ανησυχεί και να τους προβληματίζει όχι μόνο το χέρι που ραπίζει διαρκώς και ανελέητα τις λαϊκές παρειές, όσο και το σκυμμένο κεφάλι που δέχεται αδιαμαρτύρητα τα ραπίσματα.
