Γράφει ο Παναγιώτης Παπακωνσταντινόπουλος
Το τραγικό εργατικό δυστύχημα αδήλωτης και ανασφάλιστης εργαζόμενης στην καθαριότητα, μητέρας πέντε παιδιών, στον Δήμο Ξυλοκάστρου – Ευρωστίνης προκαλεί ανατριχίλα για την εξάπλωση του φαινομένου της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας που έχει γίνει καθεστώς στον ιδιωτικό τομέα, να υπάρχει και σε κρατικό φορέα.
Έχουμε αναρωτηθεί πως δουλεύουν αυτοί οι άνθρωποι που βέπουμε στους δρόμους με τις στολές τους μέρα νύχτα με κινδύνους για μόλυνση, μυοσκελετικά προβλήματα αλλά και κινδύνους ατυχημάτων απο τα διερχόμενα αυτοκίνητα, χωρίς επαρκή μέτρα ασφάλειας, χωρίς εκπαίδευση, χωρίς τεχνικούς ασφάλειας, με οχήματα μερικές φορές επικίνδυνα λόγω παλαιότητας ,χωρίς επαρκή φωτισμό και με λάστιχα φθαρμένα .
Όλα αυτά για την επιβίωση, σε μια πολύ δύσκολη δουλειά που αναγκάζονται να δουλεύουν ακόμα και χωρίς σύμβαση και ανασφάλιστοι και μάλιστα σε κρατικό φορέα όπως αυτή η άτυχη εργαζόμενη.
Το φαινόμενο της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας έχει γιγαντωθει στον ιδιωτικό τομέα και επεκτείνεται επικίνδυνα και στους κρατικούς φορείς.
Όσο και αν κυβερνώντες προσπαθούν να πείσουν ότι τάχα έχουν κηρύξει πόλεμο στην μαύρη εργασία και έχουν θεσπίσει σχετικούς νόμους, στην παραγματικότητα αυτά γίνονται για επικοινωνιακούς λόγους.
Τα ελεγκτικά κέντρα και οι ελεγκτές είναι ελάχιστοι και οι εργοδότες γνωρίζοντας καλά την πραγματικότητα αλωνίζουν ανενόχλητοι.
Δεν πρόκειται για κάποιες ελλείψεις που θα μπορούσαν να διορθωθούν, αλλά για συνειδητή πολιτική που ενισχύει την εργοδοσία, κάνοντας στραβά μάτια στην υπερεκμετάλευση των εργαζόμενων, στην εισφοροδιαφυγή, ενώ απο την άλλη μεριά μειώνει τις ασφαλιστικές εισφορές των επιχειρήσεων με σκοπό να απαλλάξει το κεφάλαιο όσο γίνεται απο το εργασιακό κόστος.
Υπολογίζεται ότι το 40% του εργατικού δυναμικού είναι ανασφάλιστοι.
Ζούμε σε εργασιακό μεσαίωνα. Τα θανατηφόρα εργατικά δυστυχήματα έχουν αυξηθεί πολύ ,αλλά κανένας δεν έχει πληρώσει μέχρι τώρα .
Για τις χιλιάδες απώλειες εργαζόμενων τα τελευταία χρόνια ,δεν φταίει η κακιά ώρα, αλλά αυτοί που μπροστά στην μεγιστοποίηση του κέρδους με φτηνά εργατικά χέρια βάζουν την ανθρώπινη ζωή σε δεύτερη μοίρα.
Οι δημοτικές αρχές δεν είναι άμοιροι ευθυνών.
Αντί να διεκδικούν μόνιμο προσωπικό με δικαιώματα, βολεύονται με πρόσκαιρες προσλήψεις, ακόμα και με αδήλωτους και ανασφάλιστους εργαζόμενους όπως ήταν και η άτυχη πολύτεκνη μητέρα στο Ξυλόκστρο.
Την ημέρα της Πανελλαδικής απεργίας στους ΟΤΑ για τον θάνατο της εργαζόμενης στην καθαριότητα του Δήμου Ξυλοκάστρου ,η Μαχητική Προοδευτική Συνεργασία Της Αιγιάλειας (Μ.ΠΡΟ.ΣΤ.Α) ζήτησε την αναβολή της συνεδρίασης του δημοτικού συμβουλίου σαν ένδειξη σεβασμού στην μνήμη της αδικοχαμένης εργάτριας,αλλά και για τον λόγο ότι δεν έπρεπε να ασκηθεί πίεση στους δημοτικούς υπαλλήλους ημέρα απεργίας να εργαστούν για τη συνεδρίαση .
Όμως η δημοτική αρχή του Δήμου Αιγιάλειας προχώρησε στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου με κύριο θέμα την ολοκλήρωση μιας πλατείας!
Η ζωή μιας εργαζόμενης δεν άξιζε μπροστά στην ολοκλήρωση μιας πλατείας!
Η παράταξη Μ.ΠΡΟ.Σ.Τ.Α φυσικά απείχε απο το δημοτικό συμβούλιο και έκανε καταγγελία.
Σαν επίλογο μπορούμε να πούμε ότι έχουμε υποχρέωση να αγωγιστούμε κατά του εργασιακού μεσαίωνα που επεκτείνεται και σε κρατικούς φορείς.
Η περίπτωση του δήμου Ξυλοκάστρου που προσπάθησε να αποποιηθεί των ευθυνών του για το τραγικό δυστύχημα και του Δήμου Αιγιάλειας που έβαλε τις εργασίες αποπεράτωσης μιας πλατείας πάνω απο την ζωή ενός ανθρώπου,δείχνουν πόσο σημασία έχει ποιοι τοπικοί άρχοντες αναδεικνύονται απο την εκλογική διαδικασία.Ας το έχουν υπόψη τους οι πολίτες στις τοπικές αλλά και τις γενικές εκλογές που είναι μπροστά μας.
