Σάλος ξέσπασε μετά τις πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού εργασίας Άδωνι Γεωργιάδη σε τηλεοπτική του εμφάνιση. Με περίσσιο κυνισμό, παρουσιάζοντας το νέο σχέδιο νόμου, ανέφερε:
«Θεσπίζουμε τη δυνατότητα εργαζομένου να δουλεύει σε πολλαπλούς εργοδότες. Μπορεί να δουλεύει δύο οχτάωρα σε δυο διαφορετικούς εργοδότες και να είναι απολύτως νόμιμο, δηλωμένο και στα εισοδήματά του».
Μάλιστα, σε διευκρινιστική ερώτηση δημοσιογράφου, για το αν θα δύναται ένας εργαζόμενος να δουλεύει εως και 16 ώρες (!!) την ημέρα, ανέφερε:
“αν το επιθυμεί ναι, δική του είναι η απόφαση, όχι δική μου, από δω και μπρος θα του το επιτρέπουμε, σήμερα δεν επιτρέπεται”.
Μετά τον αρχικό σάλο που προκλήθηκε ο Α. Γεωργιάδης δήλωσε:
«Στο Σχέδιο Νόμου που θα τεθεί σε δημόσια διαβούλευση, την επόμενη εβδομάδα, ρητώς διευκρινίζεται η δυνατότητα της εργασίας σε πολλαπλούς εργοδότες, όπως ορίζει η ευρωπαϊκή νομοθεσία. Σε καμία όμως περίπτωση δεν σταματά να εφαρμόζεται το ΠΔ88/1999 περί των ελαχίστων περιόδων ανάπαυσης που αποτελεί υπερεθνικό δίκαιο και όπου εκεί ορίζεται ρητώς ότι για κάθε περίοδο 24 ωρών η ελάχιστη ανάπαυση δεν μπορεί να είναι κατώτερη των 11 συνεχών ωρών, το οποίο συνεχίζει να ισχύει για κάθε εργοδότη στον οποίο εργάζεται ο εργαζόμενος».
Από τις παραπάνω δηλώσεις προκύπτει μια άλυτη εξίσωση με βάση την τυπική αριθμητική και την κοινή λογική. Εάν ισχύει η δυνατότητα εργασίας για δύο 8ωρα (16 ώρες σύνολο) και οι 11 ώρες ανάπαυσης, δε βγαίνει το ρημάδι το 24ωρο. Βέβαια, το κυβερνητικό επιτελείο δεν είναι τσακωμένο με τα μαθηματικά, αλλά με τα εργατικά δικαιώματα που τα βλέπει σαν εμπόδιο στην πλήρη “απελευθέρωση” και “αυτορρύθμιση” της αγοράς εργασίας. Εμπόδιο στον ούριο άνεμο της ανάπτυξης, που πρέπει να πατήσει επι εργατικών πτωμάτων για να στεριώσει.
Στην κατεύθυνση αυτή το σχέδιο νόμου, όποια τελική μορφή κι αν πάρει, έρχεται να πάει πολλά αντεργατικά βήματα παραπέρα από τον αντιδραστικό ν. 4808/2021 του Χατζηδάκη. Σύμφωνα με τον ψηφισμένο αυτόν νόμο προβλέπεται 48ωρη υπερωριακή απασχόληση στο 6ήμερο ή 45ωρη στο 5ήμερο.
Στην ουσία η κυβέρνηση με το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου έρχεται να νομιμοποιήσει την αδήλωτη και μαύρη εργασία για την οποία -μάλιστα- κομπάζει ότι πολεμάει με ενδελεχείς ελέγχους. Γιατι στην Ελλάδα της πραγματικότητας που φέρνουν στην επιφάνεια τα πρόσφατα στοιχεία του ΕΦΚΑ πάνω από το ¼ των εργαζομένων παίρνουν λιγότερα από τον κατώτατο μισθό. Την ίδια στιγμή ο μέσος μισθός προσεγγίζει τα 1.000 ευρώ (860 καθαρά). Κάτω από αυτούς τους όρους εργασίας και διαβίωσης αποτελεί κοινό μυστικό ότι πολλοί εργαζόμενοι κάνουν δύο και τρεις δουλειές στα μαύρα για να τα βγάλουν πέρα με την ακρίβεια που καλπάζει και το κόστος ζωής που τους πνίγει. Με το συγκεκριμένο νομοθέτημα η κυβέρνηση έρχεται να νομιμοποιήσει αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα, να την επεκτείνει και να την κανονικοποιήσει.
Στην ίδια (πετυχημένη, ομολογουμένως) τηλεοπτική εμφάνιση ο Α. Γεωργιάδης άνοιξε και το ζήτημα της μαθητείας, της κακοπληρωμένης και -εν πολλοίς- τζάμπα εργασίας δίνοντας άλλο ένα παράδειγμα των συνολικών αντεργατικών στοχεύσεων. Δήλωσε συγκεκριμένα: «Θεσπίζουμε την περίοδο του δοκίμου εργαζομένου, ένας εργαζόμενος εργάζεται σε μια επιχείρηση και μπορεί να λύεται η σύμβαση του αυτομάτως και αζημίως σε περίοδο 6 μηνών». Μέχρι σήμερα το διάστημα της μαθητείας είναι στους 12 μήνες και οι εργαζόμενοι δικαιούνται αποζημίωση μετά το 12μηνο. Αν πάρουμε τοις μετρητοίς κάθε λέξη της παραπάνω δήλωσης του Γεωργιάδη και ιδιαίτερα τη “μαγική” λεξούλα “αζημίως”, μάλλον προωθείται πέραν της μείωσης του χρόνου μαθητείας και η κατάργηση της αποζημίωσης. Μένει, βέβαια, να δούμε τι θα περιλαμβάνει ακριβώς το σχέδιο νόμου.
Απέναντι στο αντεργατικό σχέδιο νόμου, το εργατικό κίνημα πρέπει να διατρανώσει: Δε θα επιτρέψουμε να επιστρέψουμε στον Μεσαίωνα. Πριν από 120 και περισσότερα χρόνια οι εργάτες αγωνίζονταν για 8 ώρες δουλειά 8 ώρες ανάπαυση και 8 ώρες ύπνου. Στις μέρες μας η πρόοδος των κοινωνιών και η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων και της παραγωγικότητας δίνουν τη δυνατότητα για 6 ώρες δουλειά, 5 μέρες την εβδομάδα δηλαδή 30 ώρες δουλειά.
- Να αποσυρθεί το σχέδιο νόμου.
- Ούτε βήμα πίσω από τα κατακτημένα, αγώνας για πενθήμερο εξάωρο 30ωρο με αύξηση αποδοχών, σταθερή και πλήρη εργασία, κατάργηση της μερικής απασχόλησης πλην των εντελώς αναγκαίων περιπτώσεών.
- Πλήρης επαναφορά των προμνημονιακών όρων για την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
- Ικανοποιητικές δωρεάν κοινωνικές παροχές
- Ουσιαστική αύξηση μισθών και συντάξεων για όλους.
