Ο Ο.Η.Ε. αποτελεί πεδίο πολιτικής σύγκρουσης και διεθνών ανταγωνισμών. Στον οργανισμό αντιπαρατίθενται πολιτικά ο ιμπεριαλισμός με τις καταπιέζομενες χώρες. Μετά την αντεπανάσταση και την παγκόσμια κυριαρχία του ιμπεριαλισμού οι συσχετισμοί στον ΟΗΕ είναι δυσμενείς. Πολλές είναι οι περιπτώσεις που ο οργανισμός παρακάμφθηκε / αγνοήθηκε (πόλεμοι Γιουγκοσλαβία, Ιράκ κ.α.). Τα τελευταία χρόνια οι συσχετισμοί αλλάζουν, αναδύονται οικονομικoστρατιωτικές δυνάμεις (Κίνα, Ρωσία, κ.ά.) οι οποίες συγκρούονται με τους αμερικανονατοικους σε όλα τα επίπεδα. Και ταυτόχρονα, καταπιέζομενες χώρες αρχίζουν να αμφισβητούν τη κυριαρχία του ιμπεριαλισμού, έστω και στο στενό πλαίσιο του ΟΗΕ.
Ένα τέτοιο παράδειγμα είχαμε και πρόσφατα όπου σε ψηφοφορία στη Γ Σ του ΟΗΕ, με συντριπτική πλειοψηφία, πέρασε ψήφισμα για τη μεταφορά της διαμόρφωσης των διεθνών φορολογικών κανόνων από τον ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) στον ΟΗΕ. Το ψήφισμα (22/11/2023) κατατέθηκε από 54 αφρικανικές χώρες και τάσσονταν υπέρ της θέσπισης διεθνούς σύμβασης – πλαίσιο για τη φορολογία, η οποία θα αλλάξει πλήρως τον τρόπο με τον οποίο αποφασίζονται οι παγκόσμιοι φορολογικοί κανόνες. Μειοψήφησαν οι πλούσιες χώρες – μέλη του ΟΟΣΑ, υπεύθυνες για το 75% των φορολογικών εσόδων που χάνονται κάθε χρόνο σε φορολογικούς παραδείσους.
Η σύμβαση – πλαίσιο φιλοδοξεί να θέσει σταδιακά στο περιθώριο τον ΟΟΣΑ μεταφέροντας την ευθύνη διαμόρφωσης της διεθνούς φορολογικής νομοθεσίας στον ΟΗΕ.
Να σημειωθεί πως ο ΟΟΣΑ χαράξει με αδιαφάνεια και μεροληψία την παγκόσμια φορολογική νομοθεσία του πλανήτη για πάνω από 60 χρόνια. Σε αυτήν την περίοδο εντάθηκε η καταλήστευση του πλούτου χωρών όπως οι αφρικανικές, γεγονός που ενισχύθηκε από την απροθυμία του οργανισμού για θέσπιση φορολογικών κανόνων έναντι των «φορολογικών παραδείσων»
Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στα Ηνωμένα Έθνη είναι ιστορικής σημασίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι η τελευταία προσπάθεια μεταφοράς της λήψης των αποφάσεων για τους φορολογικούς κανόνες στον ΟΗΕ ήταν τη δεκαετία του 1970. Η αποτυχία αυτής της προσπάθειας, σε συνδυασμό με τις δυσμενείς αλλαγές τη δεκαετία του 90, απέτρεψε οποιαδήποτε ανάλογη για σχεδόν μισό αιώνα.
Το τελευταίο διάστημα, ο ΟΟΣΑ αλλά και οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ, ΕΕ και Βρετανίας προσπάθησαν να εμποδίσουν το ψήφισμα. Ειδικά η Βρετανία (ένας από τους μεγαλύτερους διακινητές μαύρου χρήματος στον κόσμο) επιχείρησε μέχρι και την τελευταία στιγμή να μπλοκάρει τη διαδικασία.
Το ψήφισμα που κατέθεσε ο όμιλος των αφρικανικών χωρών πέρασε αυτούσιο χωρίς τροποποιήσεις και με ευρεία πλειοψηφία. Σχεδόν τα 2/3 των χωρών (125) ψήφισαν υπέρ, 48 χώρες κατά ενώ 9 απείχαν. ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο και όλες οι χώρες-μέλη της Ε.Ε. -μαζί και η Ελλάδα- όπως και η πλειοψηφία των μελών του ΟΟΣΑ ήταν αυτές που καταψήφισαν το ψήφισμα. Οι χώρες αυτές είναι υπεύθυνες για το περίπου 75% των φορολογικών εσόδων που χάνονται κάθε χρόνο σε φορολογικούς παραδείσους.
Οι χώρες αυτές, κοστίζουν στις κυβερνήσεις του πλανήτη χαμένους φόρους 359 δισ. Δολαρίων (Tax Justice Network – ΤJN). Αντιπροσωπεύουν το 15% του πληθυσμού της Γης. Τα νούμερα αυτά δείχνουν και το τι ακριβώς συνέβη στη ψηφοφορία του ΟΗΕ. Καταπιέζομενες χώρες ενώθηκαν για να καταπολεμήσουν από κοινού την παγκόσμια φοροδιαφυγή / φοροαποφυγή. Ένας μικρός κύκλος χωρών προσπάθησαν και απέτυχαν να τις σταματήσουν. Μένει τελικά να δούμε ποιο θα είναι το αποτέλεσμα.
Σε αυτό το σημείο αναδεικνύεται η υποκρισία κυβέρνησης και ΕΕ που από τη μια μεριά κόπτονται για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής / φοροαποφυγής των μικρομεσαίων, από την άλλη λειτουργούν υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου, διευκολύνοντας την φοροαποφυγή του στους γνωστούς φορολογικούς παραδείσους.
