Η σταδιακή επιστροφή φιλάθλων στα γήπεδα εξαγγέλθηκε χθες το απόγευμα από επίσημους κυβερνητικούς φορείς: τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού η οποία σε ανακοίνωσή της επικαλέστηκε τη γνώση και τη συναίνεση της αρμόδιας υγειονομικής επιτροπής.
Η απόφαση προέβλεπε τη σταδιακή επαναφορά του 10% θεατών στα ελληνικά γήπεδα μέχρι του ανώτατου ορίου των 3.500 θεατών κατανεμημένων σε όλα τα σημεία με βάση τα υγειονομικά πρωτόκολλα. Μάλιστα κάποιες ΠΑΕ εξέδωσαν αργά χθες εισιτήρια για τους επικείμενους αγώνες τους και σήμερα θα τα έθεταν στην κυκλοφορία. Φευ!
Σήμερα, πριν καν συμπληρωθούν 24 ώρες, οι χθεσινές κυβερνητικές πομφόλυγες ακυρώθηκαν από τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Ο Κ. Μητσοτάκης, έχοντας στο πλευρό του τον «παντός καιρού» και «πάσας δήλωσης» λοιμοξιολόγο Σ. Τσιόδρα, «έκρινε ότι η διεξαγωγή αγώνων έστω και με λίγους φιλάθλους, τη στιγμή που απαιτείται η αποφυγή κάθε συγχρωτισμού και η αυστηρή τήρηση των υγειονομικών κανόνων, θα έστελνε το λάθος μήνυμα στους πολίτες».
Παρακολουθήσαμε μια ιδιότυπη «ενδοοικογενειακή» διαμάχη που μας θύμισε την περίφημη ταινία «Κράμερ εναντίον Κράμερ». Η απορία «αφελών» πως όσα εξαγγέλθηκαν σήμερα θα μπορούσαν να είχαν ειπωθεί χθες σε κείνη τη μερίδα της κυβέρνησης που επέτρεψε το μέτρο μάλλον δε θα απαντηθεί ποτέ. Έτσι με αφορμή ένα όχι ιδιαίτερα πολιτικό ζήτημα παρακολουθήσαμε την κυβέρνηση να αυτοαναιρείται, να αυτοδιαψεύδεται και να αυτογελοιποιείται αντιπολιτευόμενη τον εαυτό της.
Τελικά μάθαμε πως μπορεί να λειτουργούν οι εκκλησίες «τηρώντας τους κανόνες», μπορούν να λειτουργούν τα σχολεία με τους μαθητές στοιβαγμένους τον έναν πάνω στον άλλο, αλλά δεν μπορούν να λειτουργούν τα ποδοσφαιρικά γήπεδα που στο κάτω κάτω είναι ανοικτά και αερίζονται επαρκέστερα από τις εκκλησίες και τα σχολεία.
Λογική του παραλόγου; Όχι «λογική» του κατιταλισμού.
