Τα επεισόδια της Σταυρούπολης «κράζουν» τον εναγκαλισμό ΝΔ και φασιστικής δεξιάς.
Γράφει ο Παναγιώτης Ζαβουδάκης.
Ιδιαίτερα ανησυχητικά είναι τα επεισόδια που διαδραματίστηκαν τις τελευταίες μέρες στη Θεσσαλονίκη με επίκεντρο τα ΕΠΑΛ Σταυρούπολης. Ένα περίπου χρόνο μετά το «τέλος» της φασιστικής συμμορίας και τους πανηγυρισμούς κάποιων ότι ξεμπέρδεψαν με τους εγκληματίες της Χ.Α, τα αυγά του φιδιού έσπασαν και γεμίζουν ξανά την κοινωνία με νέα φιδάκια.
Με πρόσχημα τις μαθητικές καταλήψεις φασιστοειδή εισέβαλαν στα ΕΠΑΛ Σταυρούπολης τονίζοντας προκλητικά την παρουσία τους και τρομοκρατώντας μαθητές, γονείς και περιοίκους. Τεράστιες είναι οι ευθύνες των διευθυντών που αντιμετώπισαν τα φασιστοειδή ως «αγανακτισμένους μαθητές» αν και όλες οι μαρτυρίες συγκλίνουν πως πρόκειται για άτομα ηλικίας που καμιά σχέση δεν έχει με μαθητές (ούτε καν “αιώνιους”).
«Δεν είδαν», «δεν άκουσαν», «δεν ξέρουν»…
Το γεγονός ότι οι «καταληψίες» εκκινούν από τα παλιά γραφεία της Χ.Α. μοιάζει για τους παραπάνω ως απόλυτα φυσιολογικό. Πως αρχηγός τους εμφανίζεται ένας σαραντάρης με το προσωνύμιο «Γερμανός» και κλίση στις πολεμικές τέχνες “δεν το γνωρίζουν” οι αρχές. Ότι οι «αγανακτισμένοι μαθητές» μοιράζουν στους νέους φυλλάδια ναζιστικού περιεχομένου δεν το γνωρίζει κανένας «υπεύθυνος». Ότι έγινε εκτεταμένη προσπάθεια στα ΕΠΑΛ να στρατολογηθεί μαθητόκοσμος και όσοι αντέδρασαν αντιμετωπίστηκαν με σιδηρογροθιές και λεπίδες, ακόμα και τσεκούρια και λοστούς, δεν πείθει τους «αμερόληπτους» πως πρόκειται για απομεινάρια της εγκληματικής οργάνωσης η οποία έτσι μόνο ξέρει να δίνει τις «πολιτικές» της μάχες. Τα εκτεταμένα επεισόδια κατά διαδηλωτών, φοιτητών και αντιφασιστών που έσπευσαν να συνδράμουν τους μαθητές δεν θυμίζουν στους κρατούντες Πέραμα, Ναυπηγοεπισκευαστική και Κερατσίνι.
…αλλά μιλούν για «δύο άκρα»
Το μότο των αρχών είναι πως πρόκειται για «διαμάχες καταληψιών». Σπεύδουν να προσθέσουν πόσο κακές είναι οι καταλήψεις. Μάλιστα το προχώρησαν ακόμα παραπέρα επαναφέροντας τη θεωρία των «δύο άκρων» όπου το ένα είναι οι μαθητές, φοιτητές και νεολαίοι που διαμαρτύρονται και κινητοποιούνται και το άλλο είναι τα «ορφανά του Μιχαλολιάκου». Αυτά ειπώθηκαν με τον πιο επίσημο τρόπο, διά στόματος κυβερνητικού εκπροσώπου, ο οποίος μίλησε για φασιστικές συμπεριφορές «οποιουδήποτε χρώματος». Στο ίδιο μήκος κύματος και ο υφυπουργός Παιδείας Άγγελος Συρίγος. Κοντολογίς, για τη ΝΔ και την κυβέρνηση, θύτες και θύματα, μαχαιροβγάλτες και μαχαιρωμένοι μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι. Τόση είναι η… «ουδετερότητα» και η… «αμεροληψία» της.
Υπάρχει προϊστορία
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι αρχές διώκουν μαθητές επειδή κάνουν καταλήψεις διαμαρτυρόμενοι για τα προβλήματα της εκπαίδευσης την ώρα που κοιτούν αλλού όταν γίνονται καταλήψεις από ακροδεξιά εθνικιστικά στοιχεία. Πριν λίγα χρόνια σε ΕΠΑΛ της νότιας Ελλάδας ονομαστικός κατάλογος των καταληψιών μαθητών, που διαμαρτυρόταν για υλικοτεχνικές ελλείψεις, για συγχωνεύσεις τμημάτων και για τον αντιεκπαιδευτικό νόμο, παραδόθηκε από τον διευθυντή στην αστυνομία η οποία διεξήγαγε ανακρίσεις μέχρι που, μετά την κατακραυγή, η υπόθεση μπήκε στο αρχείο. Λίγους μήνες αργότερα, στο ίδιο σχολείο μια μικρή ομάδα μαθητών έκανε «κατάληψη» φωνάζοντας συνθήματα για την ελληνικότητα της… Μακεδονίας. Παρά την αδιαφορία της μαθητικής κοινότητας, οι «καταληψίες» συνέχισαν. Φυσικά δεν διώχθηκαν ποτέ. Αντίθετα, ο ίδιος διευθυντής τούς παρέδωσε ελληνική σημαία να την ανεμίζουν, προφανώς για να τονίζουν τον… πατριωτισμό τους.
Ποιος ευθύνεται;
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς Κλουζώ για να καταλάβει ποιος ανέχεται (αν δεν υποδαυλίζει) τα γεγονότα της Θεσσαλονίκης. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη (και βέβαια το κόμμα της ΝΔ) είναι στρυμωγμένη εξαιτίας της αυταρχικής πολιτικής που ασκεί δυο χρόνια τώρα και βλέπει τα εκλογικά ποσοστά της διαρκώς να πέφτουν. Ενόψει νέων εκλογών, επιχειρεί να μαζέψει ψηφοφόρους για να ισοσκελίσει τη χασούρα. Έτσι έχει κάνει μια στροφή σε ακραίους χώρους (εθνικιστές, θρησκόληπτοι, αντιεμβολιαστές) και ο κύκλος ολοκληρώνεται με το ύστατο άκρο: τον φασιστικό πυλώνα που ένα χρόνο τώρα κάποιοι νομίζουν πως έχει μείνει πολιτικά ακάλυπτος. Γι’ αυτό το κυβερνητικό κόμμα κλείνει το μάτι στα κατάλοιπα της Χ.Α. δίνοντας εξετάσεις σ’ αυτά με την ελπίδα να πάρει την ψήφο τους. Ως «εχέγγυα ειλικρίνειας» τούς δείχνει τα κυβερνητικά κατορθώματα στον αυταρχισμό και την περιστολή των λαϊκών ελευθεριών.
Και παλιότερα η ΝΔ καλόπιανε τη χρυσαυγήτικη συμμορία, τη δικαιολογούσε και της έκανε πλάτες μέχρι που το ναζιστικό τέρας θέριεψε, αποθρασύνθηκε και έβαψε τα χέρια του με το αίμα αθώων μεταναστών, εργαζόμενων της Ζώνης και -τελικά- του Παύλου Φύσσα. Σήμερα η ΝΔ του Κ. Μητσοτάκη επαναλαμβάνει την τακτική της αδιαφορώντας για το νέο κύκλο αίματος που θα ανοίξουν οι προστατευόμενοι της. Η ΝΔ αρέσκεται να αυτοαποκαλείται «κεντροδεξιά». Παλιότερα αυτός ο όρος υποδήλωνε το άνοιγμα των ιδεών και της επιρροής της μέχρι το λεγόμενο κεντρώο χώρο. Σήμερα -και μετά απ’ όλα αυτά- στο «κέντρο» της φιγουράρουν καραμπινάτα -γνωστά και λιγότερο γνωστά- ακροδεξιά και φασιστικά στοιχεία. Γι΄ αυτό είναι άσκοπο να ψάχνει κανείς τους πρωταίτιους των άθλιων επεισοδίων στις γειτονιές της Θεσσαλονίκης. Οι ευθύνες -πολιτικές και ποινικές- φτάνουν ως τα όρια του Μαξίμου και της Πειραιώς 62.
Το πολιτικάντικο παιχνίδι της κυβέρνησης είναι πολύ επικίνδυνο. Και πρέπει να αντιμετωπιστεί από το σύνολο της κοινωνίας. Δεν είναι υπόθεση μόνο των μαθητών ή της νεολαίας. Είναι υπόθεση του αντιφασιστικού κινήματος το οποίο οφείλει «να (ξανα)πάρει τα όπλα του»: να βγει στους δρόμους και να διαδηλώσει ενάντια στο φασιστικό κτήνος και τους πολιτικούς πάτρωνές του.
